انزال عقب‌گرد یا انزال بازگشتی که با نام انزال رتروگراد نیز شناخته می‌شود، به اختلالی در مردان اشاره دارد که طی آن با وقوع انسداد در مسیر اصلی خروج مایع منی، انزال به‌طور کامل صورت نمی‌گیرد و ممکن است منی به داخل مثانه برگردد؛ البته انسداد ناشی از این اختلال صرفاً در اثر
اگرچه بیشتر افراد تصور می‌کنند که ناباروری مردان معمولاً ناشی از مشکلات اسپرم و بیضه یا بیماری‌های ژنتیکی و مادرزادی است؛ اما اختلالات نعوظ در مردان نیز که به دلایل مختلفی رخ می‌دهد، می‌تواند باعث نازایی و مشکلات باروری گردد. اختلال نعوظ با جلوگیری از آماده شدن آلت جهت برقراری رابطه جنسی، علاوه بر کاهش شانس بارداری همسر به کیفیت روابط زناشویی و رضایت زوجین از آن لطمه می‌زنند.
در برخی مواقع به دلایل مختلفی مردان خواهان پیشگیری از بارداری و فرزندآوری هستند. روش‌های جلوگیری از بارداری به دو صورت موقت یا دائم عمل می‌کنند، به این معنی که با برخی تکنیک‌ها می‌توان برای زمان‌های دلخواه و مدت کوتاهی از بارداری جلوگیری کرد، اما بعضی روش‌ها برای همیشه قدرت باروری از بین می‌رود.
مشکلات جنسی مختلفی در مردان و زنان وجود دارد که یکی از آن‌ها دیرانزالی در مردان است. دیر انزالی به معنای آن است که زمان ارضا شدن و انزال در مردان بیش از زمان طبیعی و نرمال خود طول بکشد. معمولا مردانی که به زمانی بیش از 30 دقیقه برای ارضا شدن نیاز دارند، دیرانزال گفته می‌شود. دیر انزالی می‌تواند به صورت دائمی بوده و یا یک مشکل موقتی باشد.
اگرچه متقاضیان وازکتومی می‌دانند که این جراحی باعث پیشگیری قطعی از باروری می‌شود؛ اما برخی مردان پس از عمل، به دلایل مختلفی تمایل به بازگشت آن و انجام عمل وازووازستومی دارند. باید گفت شانس بازیابی قدرت باروری پس از این عمل ناچیز است و به عواملی مانند سن فرد، مدت‌زمان سپری‌شده از عمل وازکتومی و... بستگی دارد.
وازکتومی یکی از مؤثرترین عمل‌های جراحی برای جلوگیری از فرزندآوری در مردان است که مانع از خروج اسپرم از بدن می‌شود. اگرچه این جراحی، مسیر خروج اسپرم از بیضه‌ها را کاملاً مسدود می‌کند، اما همچنان این سؤال وجود دارد که آیا وازکتومی به‌طور صددرصد باعث ناباروری مردان می‌شود؟
با توجه به تولید سلول‌های جنسی اسپرم در بیضه‌ها، این اندام به حدی حساس است که حتی با افزایش دمای محیطی هم دچار اختلال عملکرد می‌شود. از طرفی بیماری‌های خاص آن نظیر واریکوسل، بیضه نزول‌نکرده، بیضه شناور، تورشن بیضه، آتروفی، سرطان بیضه، کیست اپیدیدیم، هیدروسل و... عوارضی نظیر ناباروری را به دنبال دارد که باید فوراً درمان شود.
در کنار مشکلات ناباروری و عدم توانایی در فرزندآوری که بسیاری از زوج‌ها را درگیر کرده است، شکل دیگری از نازایی نیز وجود دارد که معمولاً کمتر از سوی والدین موردتوجه قرار می‌گیرد. در صورت داشتن فرزندی از قبل و تلاش‌های ناموفق برای بارداری مجدد یا بارداری همراه با سقط، نوع خاصی از
قدرت باروری مردان تا حد زیادی به سلامت و کیفیت اسپرم‌های آنان وابسته است؛ با وجود این عواملی همچون چاقی، تغذیه نامناسب، مصرف برخی داروها، بیماری‌هایی همچون واریکوسل، قرارگیری در معرض مواد سمی و شیمیایی، مصرف سیگار و الکل و... می‌تواند ضمن آسیب به اسپرم و اندام‌های تولید مثل، موجب کاهش توانایی باروری مردان شود.
باروری در زنان که با ورود سلول های جنسی مردانه به بخش بالایی لوله های فالوپین _محل آزادسازی تخمک ها_ انجام می شود، صرفاً از ۵ روز پیش از تخمک گذاری تا ۱ روز پس از آن، معروف به «دوره باروری ماهانه» امکان پذیر است که بهترین زمان برای مقاربت و اقدام