بهترین متخصص گوارش در یزد

عملية تكميم المعدة

توصى جراحة تكميم المعدة بهدف إنقاص الوزن للأشخاص الذين لديهم مؤشر كتلة الجسم فوق ال٤٠ فتتم تلك الجراحة في مرحلتين: المرحلة الأولى يستأصل حدود ٧٠ بالمئة من حجم المعدة و يبقي جزء صغير من المعدة على شكل الموز و أما بعد سنة واحدة و عند عدم الرضا عن نتاج العملية الأولي فتتم الجراحة الثانية و هي عملية يزال خلالها جزء من الامعاء.
يمكن إجراء عملية تكميم المعدة عن طريق شق جراحي كبير في البطن أو عن طريق تنظير البطن حيث غالبا ما تتم هذه العملية عن طريق تنظير البطن إذ ينجز ببضعة شقوق صغيرة فوق البطن.

إيجابيات عملية تكميم المعدة

• تقليل الشهية و الشعور بالشبع بعد تناول وجبة صغيرة
• إنجاز هذه العملية غير حاجة إلى إدخال و وضع أي أداة غريبة في البطن
• فقدان الوزن خلال ١٨ شهرا
• الحفاظ على بواب المعدة
• الحفاظ على صحة الأمعاء بعد استئصال جزء منها

نصائح بعد عملية تكميم المعدة

فعلى الأشخاص بعد عملية تكميم المعدة أن يأخذوا بعض المحاذير بأعين الاعتبار منها

• تأجيل الذهاب إلى الحمام و حذر الحمام الساخن بمدة ٣ أسابيع
• تناول المسكنات عند الألم أو الإمساك المزعج
• شرب الماء و السوائل على نحو منتظم و تناول الجرعات الصغيرة منها بالبطء للوقاية من الإصابة بالجفاف
• تناول الأدوية الخافضة لحموضة المعدة
• الامتناع عن ممارسة بالنشاطات الشاقة و الأحمال الثقيلة
• التزام بالمشي على الاقدام و التمارين الرياضية

 

المضاعفات المحتملة بعد عملية تكميم المعدة

• العجز في  تناول السوائل
• الحمي و الرجفة الشديدة في الجسم
• تعرض الغرز للعدوي
•  الغثيان
• ألم مزمن

عند ظهور أية المضاعفات تشير إليها بعد العملية فعلى الشخص مراجعة الطبيب.

الحمية الغذائية بعد عملية تكميم المعدة

• تناول السوائل الصافية كالماء و عصير الفواكه
• الالتزام بالحمية الغذائية السائلة ذات البروتين بعد الأسبوع الثاني
• تناول الأطعمة المهروسة من بعد الأسبوع الثالث مثل الجبن، و الحساء و البيض المقلي
• تناول الأطعمة اللينة من الأسبوع الرابع
• تناول الأطعمة المعتادة بحجم قليل من الأسبوع الخامس بعد العملية
• تناول البروتينات، و الخضروات و الفواكهه
• تناول ثلاث وجباب الطعام الصغيرة طوال اليوم
• تناول الطعام بالبطء و مضغه بشكل جيد
• استعمال المكملات الغذائية

رفلکس معده چیست؟

رفلکس معده یا GERD یکی از بیماری های گوارشی است که عضله‌ تنگ‌ کننده‌ پایینی مری را تحت تأثیر قرار می دهد. غذایی که خورده می شود از طریق لوله مری وارد معده شده و در معده توسط اسید و شیره معده هضم می گردد.
در حالت طبیعی بین مری و معده ، دریچه ای به نام دریچه مری قرار دارد که اجازه ورود غذا از مری را به معده می دهد و از بازگشت غذا و شیره معده به مری جلوگیری می کند. حال اگر این دریچه دچار اختلال گردد یعنی به درستی بسته نشود یا بی موقع باز شود، اسید و شیره معده به داخل مری بر می گردد و چون دیوار مری در برابر آن ها آسیب پذیر و بدون محافظ می باشد، این بازگشت، مری را آزرده می کند که به این بیماری، رفلکس معده به مری یا اصطلاحاً رفلکس می گویند و در اصطلاح عوام به ترش کردن معروف می باشد.

علائم رفلاکس معده

• سوزش سر دل و جناغ سینه
• درد در محل قفسه سینه
• ترشح بیش از حد بزاق
• درد در هنگام بلع
• نارسایی بلع
• حالت تهوع
• استفراغ

علل رفلاکس معده

رفلکس معده بر اثر تغییرات دائمی یا ناپایدار دریچه بین معده و مری ایجاد می‌شود که در افراد دارای اضافه وزن، مصرف کننده های وعده‌های غذایی حجیم، استفاده کنندگان لباس های تنگ، افراد سیگاری و… خطر ابتلا به آن بیشتر است.
علت اصلی ایجاد رفلکس هنوز به طور کامل مشخص نیست؛ اما برخی از عوامل حتمی بروز و تشدید آن عبارتند از :
• نان هایی که خمیر آن ها بخوبی نمی پزد؛ مثل: نان باگت، نان سفید و نان بربری
• سریع غذا خوردن و کامل نجویدن غذا یا غذا خوردن با استرس و نگرانی
• غذاهای حاوی سیر و پیاز و نگهدارنده ها
• انواع سس های چرب و پر نمک (مخصوصاً سس قرمز)
• مصرف زیاد چای، بخصوص چای پررنگ و کهنه
• دراز کشیدن در فاصله کوتاه پس از صرف غذا
• مرکبات ترش (پرتقال و نارنگی ترش)
• کافئین زیاد (شکلات، قهوه، نسکافه)
• سیگار کشیدن و مصرف دخانیات
• غذاهای بسیار چرب، تند و شور
• استرس، فشار روانی و عصبی
• الکل و نوشابه های گازدار
• سیب زمینی سرخ شده
• پوشیدن لباس های تنگ
• چاقی و افزایش وزن
• ادویه و فلفل زیاد
• پرخوری
• فست فود

درمان رفلکس معده و مدت زمان آن

امروزه داروهای بسیار مؤثری برای درمان رفلاکس معده وجود دارد که مهمترین آن ها شامل داروی امپرازول ، پانتوپرازول ، رابیپرازول و لانسوپرازول می شوند. علاوه بر این ها، داروهای دیگری همچون رانیتیدین و فاموتیدین نیز در برخی موارد مؤثر هستند که بستگی به تجویز پزشک دارد.
مصرف دارویی برای درمان رفلاکس معده ، اغلب سال ها به طول می انجامد، مخصوصاً داروهایی نظیر امپرازول که می توان برای مدت طولانی استفاده کرد.
هرچند مصرف این داروها عوارضی نیز به دنبال دارد اما به طور کلی، کنترل علائم رفلاکس با این داروها در دراز مدت بسیار موفقیت آمیز و مطمئن می باشد.

عمل جراحی ضد رفلکس

عمل جراحی ضد رفلکس که به روش لاپاراسکوپیک انجام می شود، عوارض کوتاه مدتی دارد. این عمل اصولاً به بیمارانی پیشنهاد می گردد که بدنشان به درمان یا دارو، خوب جواب می دهد؛ اما باید به یک نکته توجه کرد که با کم کردن یا قطع دارو، علائم آن بر می گردد.
انجام این عمل، در حدود 75 درصد افراد، موفقیت آمیز است اما در 20 تا 30 درصد بقیه افراد، ممکن است که بعد از عمل نیز مجدداً به مصرف دارو نیاز داشته باشند.

سرطان معده چیست؟

سرطان معده به توده ای در معده گفته می شود که از تجمع غیر طبیعی سلول‌ها شکل گرفته است. این سرطان، سومین سرطان کشنده و پنجمین سرطان شایع در جهان بخصوص در بین مردان ایرانی می باشد.
سرطان معده در اکثر حالات خود با کارسینوم (تورم دیواره) معده همراه است که می تواند شامل شاخه های لنفوم و تومورهای مزانشیمال درون معده شود. پیشرفت سرطان معده اصولاً در طی چند مرحله و چندین سال انجام می گردد و تشخیص آن نیز هنگام آندوسکوپی با کمک بافت ‌برداری نیز صورت می پذیرد.

علائم سرطان معده چیست؟

از آنجایی که علائم معده با بیماری های کم خطر دیگر یکسان است، تشخیص به موقع سرطان معده کار دشواری می باشد و زمانی شناسایی می‌شود که کاملاً گسترش یافته است.

علائم اولیه‌ سرطان معده:

• احساس سیری بیش از حد یا زود هنگام
• استفراغ (گاهی همراه با خون)
•  درد در قفسه‌ سینه یا معده
• اختلال و دشواری در بلع
• سوء هاضمه‌ای همیشگی
• احساس نفخ بعد از غذا
• آروغ زدن ‌های مکرر
• احساس نفخ شکم
• سوزش معده

علائم پیشرفته سرطان معده:

• دیسفاژی یا اختلال و دشواری در بلع
• مدفوع سیاه یا مدفوع خونی
• کاهش وزن غیر منتظره
• تجمع مایعات در معده
• از دست دادن اشتها
• مشکل تنفسی
• سوء هاضمه
• ناخوشی
• کم‌خونی
• خستگی

عوامل سرطان معده چیست؟

علت 60 درصد بیماری سرطان معده ، عفونی شدن معده توسط باکتری هلیکوباکتر پیلوری است که رایج ترین عامل این بیماری می باشد. همچنین از دیگر عوامل مهم سرطان معده ، خوردن ترشی سبزیجات، سیگار کشیدن و وراثت است؛ هرچند باید گفت که هنوز علت اصلی این سرطان مشخص نشده است.
به طور کلی، سرطان با تغییر در ساختار DNA، شروع شده و دستورالعمل ‌های کنترل رشد سلولی را مختل می‌نماید؛ بدین گونه که انهدام سلول‌های از بین رونده را متوقف و رشد بیش از حد و غیر قابل کنترل سلول‌ها را پرسرعت می کند.

درمان سرطان معده

درمان سرطان معده با روش های مختلفی انجام می شود که به عواملی همچون شدت بیماری، وضعیت و ترجیحات کلی سلامت بیمار بستگی دارد و شامل موارد زیر می گردد:

عمل جراحی

در جراحی ، با 3 روش به برداشتن بافت سرطانی اقدام می کنند:

• روش برداشتن مخاط اندوسکوپی در مراحل اولیه سرطان (خارج کردن تومور از لایه‌ های داخلی معده)
• ساب‌ توتال گاسترکتومی معده (برداشتن بخشی از معده)
• توتال گاسترکتومی (برداشت کل معده)

پرتودرمانی یا رادیوتراپی

در روش پرتودرمانی یا رادیوتراپی ، با کمک پرتوهای پر انرژی، سلول‌های سرطانی را از بین می ‌برند؛ البته چون در این روش خطر آسیب رسیدن به اندام ‌های نزدیک به معده زیاد است، معمولاً پرتو درمانی را برای درمان سرطان معده استفاده نمی کنند مگر اینکه سرطان پیشرفت زیادی کرده باشد و یا موجب خونریزی و درد شدید در فرد شده باشد.

• پرتودرمانی نئوادجوانتی : در روش پرتودرمانی نئوادجوانتی ، پرتودرمانی را قبل از عمل انجام می دهند تا تومورها به کمک تابش، کوچک‌تر شده و برداشتن آن ها با عمل جراحی آسان‌تر گردد.
• پرتودرمانی کمکی : پرتودرمانی کمکی پس از عمل جراحی انجام می شود تا سلول های باقی مانده سرطانی در اطراف معده را هم از بین ببرند که البته عوارضی همچون سوء هاضمه، اسهال و استفراغ را به همراه دارد.

شیمی‌درمانی

شیمی درمانی سعی می کند تا با کمک داروهای سیتوتوکسیک، روند تقسیم و تکثیر سریع سلول ‌های سرطانی را متوقف کند. بدین گونه که دارو در بدن بیمار ‌چرخیده و از نقطه آغاز سلول‌های سرطانی تا انتهای آن حمله می کند.

• شیمی‌درمانی نئوادجوانتی : در این روش ابتدا با کمک شیمی‌درمانی و داروهای آن، تومورها کوچک‌تر می‌شوند تا برداشتن آن ها با عمل جراحی آسان‌تر گردد و سپس برای عمل جراحی اقدام می شود.
• شیمی‌درمانی کمکی : این نوع شیمی‌درمانی ، بعد از عمل جراحی انجام می شود که هدف آن، از بین بردن باقیمانده (احتمالی) سلول‌های سرطانی در اطراف معده می باشد. شیمی‌درمانی کمکی، روشی مناسب برای درمان برخی از سرطان‌های معده ، تومورهای استرومال دستگاه گوارش و لنفوم معده است.

هدف‌درمانی

داروهای هدف‌دار ساتنت (سانیتینیب) و گلیوک (ایمانیتیب) برای درمان بیماران مبتلا به تومورهای استرومال دستگاه گوارش به کار می رود.

کارآزمایی بالینی

کارآزمایی بالینی ، نوعی از روش های درمان‌ تجربی است که با استفاده از دارو یا روش‌های جدید درمانی انجام می‌شود؛ اما چون این روش ها آزمایشی هستند، ممکن است عوارضی را در پی داشته باشند و یا به درمان بیمار ختم نشوند.

راه های پیشگیری از سرطان معده

علت دقیق سرطان معده هنوز مشخص نیست و واکسنی هم برای آن ساخته نشده است؛ بنابراین هیچ روش مطمئنی برای پیشگیری از این سرطان وجود ندارد و فقط چند راه‌ پیشنهادی مطرح شده که عبارتند از:
• مصرف میوه‌ها و سبزیجات
• کاهش مصرف غذاهای پر نمک و دودی شده
• ترک سیگار

لوزالمعده چیست؟

لوزالمعده‌ یا پانکراس ، غده ای ۱۵ سانتی‌متری به شکل گلابی است که در پشت بخش تحتانی معده‌ قرار گرفته و‌ وظیفه ترشح هورمون ‌هایی نظیر انسولین برای پردازش قند داخل غذا و کنترل قند خون در بدن را بر عهده دارد؛ همچنین این غده، با تولید و ترشح شیره ‌های گوارشی‌ به هضم غذا نیز کمک می‌کند.

سرطان پانکراس یا لوزالمعده چیست؟

سرطان لوزالمعده یا پانکراس در بافت ‌های پانکراس ( لوزالمعده ) آغاز شده و به‌ سرعت به قسمت ‌های دیگر گسترش می‌یابد. سرطان لوزالمعده نیز همچون اکثر سرطان ها به ‌ندرت در همان مراحل اولیه تشخیص داده می‌شود؛ اما در افراد دارای کیست ‌های لوزالمعده یا سابقه‌ خانوادگی، با انجام برخی آزمایشات می‌توان به تشخیص زود هنگام این بیماری کمک کرد.

علل سرطان پانکراس

سرطان پانکراس ( سرطان لوزالمعده ) بر اثر جهش‌ هایی در DNA سلول‌های لوزالمعده شکل می گیرد. این جهش‌ها باعث رشد کنترل ناپذیر سلول‌ها شده و پس از مرگ سلول‌ های طبیعی نیز به زندگی خود ادامه می دهند. انباشته شدن این سلول‌ها بر روی هم، نتیجه ای جز تشکیل تومور ندارد و اینگونه است که سرطان پانکراس بوجود می آید و در صورت عدم درمان، به ارگان ‌های اطراف و رگ ‌های خونی بدن گسترش می‌‌یابد.
اغلب سرطان‌های پانکراس در سلول‌های پوشاننده مجراهای لوزالمعده آغاز می شوند که به سرطان آدنوکارسینوم پانکراس یا سرطان قسمت برون‌ریز پانکراس معروف می باشند. سرطان پانکراس به ندرت در سلول‌های تولیدکننده‌ هورمون یا سلول‌های نورواندوکرین پانکراس رخ می دهد که با عنوان تومورهای سلول جزیره‌ای، سرطان پانکراس درون‌ریز و تومورهای نورواندوکرین پانکراس از آن یاد می شود.

پیشگیری از سرطان پانکراس

رعایت برخی موارد از جمله سیگار نکشیدن، داشتن وزن نرمال (رژیم آرام و پیوسته در صورت داشتن اضافه وزن) و انتخاب رژیم غذایی سالم (رژیمی همراه با میوه، سبزیجات رنگین و غلات) در پیشگیری از سرطان پانکراس ( سرطان لوزالمعده ) بسیار مؤثر می باشد.

عوامل خطرساز سرطان پانکراس

عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به سرطان پانکراس شامل موارد زیر می شود:
• سابقه‌ خانوادگی سندروم‌های ژنتیکی (جهش ژن BRCA2، سندروم لینچ، سندروم ملانوم و خال‌های غیرمعمول فراوان خانوادگی)
• التهاب مزمن لوزالمعده (پانکراتیت)
• سابقه‌ خانوادگی سرطان پانکراس
• سن بالای 65 سال
• سیگار
• چاقی
• دیابت

البته لازم به ذکر است که ترکیب دیابت مزمن، رژیم غذایی غلط و سیگار کشیدن، خطر ابتلا به سرطان پانکراس ( سرطان لوزالمعده ) را بسیار بیشتر افزایش می دهد.

علائم سرطان پانکراس یا لوزالمعده

از جمله علائم سرطان لوزالمعده ، دیابت تازه شروع شده است؛ مخصوصاً وقتی که با کاهش وزن بدون دلیل و با زردی یا درد فوقانی شکم همراه باشد و به پشت بدن گسترش یابد؛ متأسفانه این علائم اغلب تا قبل از زمان پیشرفت بیماری بروز نمی کند. همچنین برخی دیگر از علائم سرطان لوزالمعده عبارتند از:
• بی اشتهایی
• لخته خون
• افسردگی
• خستگی

عوارض سرطان پانکراس

سرطان پانکراس با پیشرفت ‌خود، عوارض جانبی بدی را ایجاد می کند که عبارتند از:
• کاهش وزن (حالت تهوع و استفراغ، سخت شدن غذا خوردن و مشکل در پردازش مواد مغذی)
• زردی یا یرقان (با مسدود شدن مجرای صفرای کبد)
• درد (فشار بر اعصاب شکم)
• انسداد روده (مسدود کردن جریان غذای هضم ‌شده از معده به روده‌ها)
• و …

درمان سرطان پانکراس

درمان سرطان پانکراس به محل و مرحله پیشرفت این سرطان بستگی دارد و بیمار به دنبال از بین بردن کامل سرطان است که اگر امکانش نبود حداقل، کیفیت زندگی خود را بهبود بخشد و از گسترش سرطان یا وارد شدن صدمات بیشتر به بدن جلوگیری کند. انواع راه های درمان سرطان پانکراس شامل موارد زیر می شود:

جراحی
جراحی همواره با خطر خونریزی، عفونت، تهوع، استفراغ و دوره نقاهت طولانی همراه است. اما اگر جراحی سرطان پانکراس در مراکز خوب و توسط جراحان متبحر انجام شود، عوارض بسیار کمتری خواهد داشت. برخی از جراحی های سرطان پانکراس عبارتند از:

• جراحی تومورهای سر پانکراس (پانکرا تیکودئو دنوستومی)
• جراحی تومورهای بدنه و دُم پانکراس (پانکراتکتومی دیستال)
• جراحی برداشتن کل لوزالمعده و درمان جایگزین مادام‌العمر با آنزیم و انسولین (پانکراتکتومی کلی)
• جراحی تومورهای گسترش یافته به عروق خونی اطراف (سرطان پانکراس پیشرفته)
• و …

شیمی درمانی

شیمی درمانی ، روشی دارویی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی است که به ‌صورت وریدی، خوراکی و یا ترکیبی از داروهای شیمیایی و پرتو درمانی (کمورادیوتراپی) مصرف می شود.
در افراد مبتلا به سرطان پانکراس پیشرفته، شیمی درمانی غالباً برای کنترل پیشرفت سرطان و افزایش بقا استفاده می شود.

پرتو درمانی (رادیوتراپی)

روش پرتو درمانی ، به استفاده از پرتوهایی با انرژی بالا نظیر اشعه X و پروتون ‌ها گفته می شود که برای از بین بردن سلول ‌های سرطانی کاربرد دارد و اغلب با شیمی درمانی همراه است.
رادیوتراپی اصولاً با کمک دستگاه در حال حرکت اطراف بدن انجام می شود و پرتوها (تابش پرتو خارجی) را به نقاط خاص بدن هدایت می‌کند و گاهی نیز در طول جراحی هم صورت می گیرد.

آزمایشات بالینی

آزمایشات بالینی ، مطالعاتی برای آزمایش درمان‌ و روش های جدید نظیر درمان سیستمیک، جراحی و یا پرتو درمانی می باشند که در صورت تأیید، بسیار ایمن‌تر و مؤثرتر از درمان ‌های فعلی محسوب می شوند.

مراقبت حمایتی (تسکینی)

مراقبت تسکینی یا حمایتی ، مراقبت پزشکی ویژه ‌ای برای تسکین درد و سایر علائم بیماری‌ های جدی است که هم زمان با درمان ‌های تهاجمی همچون شیمی درمانی، جراحی و پرتو درمانی انجام می گردد و به بیمار کمک می کند تا عمر طولانی‌تری داشته باشد.

طب جایگزین

بعضی از روش ‌های طب جایگزین و فراگیر، به کاهش علائم متأثر از سرطان یا درمان ‌های آن کمک کرده و اضطراب‌ را کاهش می دهند که عبارتند از:

• تمرینات آرامش‌بخش
• معنویت درمانی
• موزیک درمانی
• هنر درمانی
• مراقبه
• ورزش

زخم معده و علل آن

زخم معده یا اولسر پپتیک ، به آسیب خوش‌خیم مخاط و زیر مخاط دستگاه گوارش گفته می شود که احتمال شیوع آن، 6 تا 15 درصد است. زخم معده در واقع، یک زخمِ باز کوچک (با قطر کمتر از ۲ سانتیمتر) می باشد که در سطح داخلی معده و قسمت بالایی روده‌ کوچک رخ می دهد. ترشح اسید معده در زخم معده دخیل بوده و سوزش معده، یکی از شایع‌ترین علائم آن می باشد.
امروزه علت اصلی این زخم ‌ها را باکتری هلیکوباکتر پیلوری می‌دانند که از راه ‌های گوناگونی همچون آسیب به لایه محافظ مخاط معده، باعث بروز زخم معده می‌شود که درمان اصلی آن، درمان آنتی‌بیوتیکی است. علل دیگر مبتلا شدن به زخم معده ، مصرف طولانی ‌مدت آسپرین و مُسکن‌ های دیگری همچون ایبوپروفن (Advil ، Motrin و غیره) و ناپروکسن سدیم (Aleve ، Anaprox و غیره)، تولید بیش از حد اسید معده، عفونتی غیر از باکتری H.pylori، سرطان معده و سایر بیماری‌های ایجاد کننده زخم‌های معده و روده‌ کوچک مانند بیماری کرون می باشد؛ همچنین استرس و خوردن غذاهای تند نیز علائم بیماری زخم معده را تشدید می کند.

علائم زخم معده

رایج‌ترین علامت زخم معده ، سوزش معده در مدت زمان کوتاه پس از مصرف غذا یا در زمان گرسنگی است که معده خالی و اسید معده ، مخصوصاً بین وعده های غذایی و شب ها، درد آن را بدتر و بیشتر می‌کند. برای بهبود و رفع لحظه ای درد ناشی از زخم معده، مصرف غذاها یا داروهای کاهش ‌دهنده‌ اسید معده پیشنهاد می شود.
سه ‌چهارم مبتلایان به زخم معده اصلاً علائمی ندارند و در مواردی اندک، علائم زخم آن شدید است که عبارتند از:
• درد در ناحیه فوقانی شکم (اپی گاستر) همراه با سوزش
• وجود خون در مدفوع یا مدفوع سیاه و قیری‌ رنگ
• احساس سیری، التهاب یا انقباض
• ناتوانی در هضم غذاهای چرب
• کاهش وزن بی‌دلیل
• دشواری تنفس
• سوزش معده
• تغییر اشتها
• سوء هاضمه
• حالت تهوع

عوارض زخم معده

از عوارض زخم معده می توان به خونریزی گوارشی (GIB)، سوراخ شدن معده و دوازدهه و راه یافتن اسید و ترشحات به حفره صفاق، خونریزی و انسداد گوارشی، سرطان معده و… اشاره کرد.

تشخیص زخم معده

پزشک برای تشخیص زخم معده ، ابتدا سابقه‌ پزشکی‌ بیمار را بررسی و وی را معاینه می‌ نماید و در فرآیند تشخیص بیماری، ممکن است آزمایش‌های زیر را تجویز کند:
• عکسبرداری با اشعه‌ ایکس از قسمت فوقانی معده و روده
• آزمایش وجود‌ باکتری H.pylori در بدن بیمار مبتلا به زخم معده با انجام آزمایش خون، مدفوع یا بازدم
• آندوسکوپی از قسمت فوقانی دستگاه گوارش، بخصوص در سالمندانی که به ‌تازگی وزن کم کرده اند، خونریزی دارند و یا در خوردن و بلع غذا دچار مشکل هستند.

درمان زخم معده

نحوه درمان زخم معده بستگی به علت آن دارد که برخی از داروهای تجویزی آن شامل موارد زیر می شود:
• داروهای آنتی ‌بیوتیک برای کشتن باکتری H.pylori نظیر آموکسی‌سیلین، کلاریترومایسین، مترونیدازول، تینیدازول، تتراسیکلین و لووفلوکساسین
• داروهای بازدارنده اسید و تسریع درمان زخم معده همچون اومپرازول، لانسوپرازول، رابپرازول، اسومپرازول و پانتوپرازول
• داروهای کاهش دهنده تولید اسید مانند هیستامین، رانیتیدین، فاموتیدین، سیمتیدین و نیزاتیدین
• داروهای محافظ لایه‌ داخلی معده و روده‌ کوچک همچون سوکرالفات و میسوپروستل
• داروهای خنثی کننده اسید معده

آیا همه زخم معده ها خوب می شوند؟

بعضی از زخم‌ معده ‌ها خوب نمی‌شوند که معروف به زخم‌ های ارتجاعی هستند و دلایل آن عبارتند از:‌
• مصرف مداوم تنباکو
• مصرف نکردن داروها مطابق دستور پزشک
• برخی انواع باکتری H.pylori مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک ‌ها
• مصرف مداوم مُسکن‌های آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسین سدیم و…

گاستریت معده یا ورم معده چیست؟

گاستریت معده یا ورم معده ، به معنای التهاب غشای مخاطی معده می باشد. پوشش داخلی معده یا همان غشای مخاطی آن، وظیفه تولید هیدرولیک اسید برای هضم غذا و محافظت از خود در برابر اسید تولیدی را دارد. فرد مبتلا به گاستریت معده معمولاً پس از مصرف غذا، دچار درد و ناراحتی معده می شود.

انواع گاستریت معده

بیماری گاستریت یا ورم معده در دو حالت حاد و مزمن بروز پیدا می کند:
• گاستریت حاد : گاستریت حاد در صورت التهاب ناگهانی غشای مخاطی معده رخ می دهد. در این حالت، پوشش داخلی معده، قرمز و ملتهب شده و دارای شکاف های کوچک و حتی کمی خونریزی می شود.
• گاستریت مزمن : گاستریت مزمن معده ، در صورت التهاب خفیف اما دائمی غشای مخاطی معده بروز پیدا می کند.

علل بروز گاستریت حاد

• مصرف مواد محرک نظیر آسپرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
• عوامل عفونی مانند میکروب هلیکوباکتری
• مصرف سموم همچون الکل قوی

علل بروز گاستریت مزمن

• برخی عفونت‌های خاص و نادر (ایدز)
• عفونت با میکروب هلیکوباکتری
• ابتلا به بیماری‌های خود ایمنی
• جراحی های دستگاه گوارش
• بیماری کرون

علائم گاستریت حاد

• احساس ناراحتی، بدحالی و درد ناگهانی در معده
• بی اشتهایی و کاهش وزن
• نفخ و دفع گاز معده
• حالت تهوع

علائم گاستریت مزمن

• کمبود ویتامین B12 : گاستریت مزمن، باعث توقف تولید “فاکتور داخلی” ( ماده جذب ویتامین B12) می شود.
• بی حسی، گزگز یا سوزن سوزن شدن دست و پاها
• سوء هاضمه و ناراحتی های گوارشی
• کم خونی
• خستگی

تشخیص ورم معده

معمولاً برای تشخیص این بیماری می توان از آزمایش آندوسکوپی فوقانی، GED یا تست هلیکوباکتری استفاده کرد.

درمان گاستریت حاد

اولین و مهمترین اقدام برای درمان گاستریت حاد، حذف عامل محرک التهاب می باشد. در این مورد معمولاً از آنتی اسیدها و گاهی داروهای ضد تهوع استفاده می شود. همچنین در صورتی که بیمار استفراغ خونی داشته باشد، آزمایشات بیشتری برای تشخیص بهتر تجویز می گردد و اگر تست تشخیص هلیکوباکتری مثبت باشد، آنتی بیوتیک پیشنهاد خواهد شد.

درمان گاستریت مزمن

به منظور پیشگیری از پیشروی گاستریت مزمن، معمولاً تلاش می شود که عامل محرک التهاب رفع گردد و جهت کاهش کمبود B12 در بدن بیمار، تزریقات مداوم این ویتامین تجویز شود. همچنین لازم به ذکر است؛ بیمارانی که ممکن است التهاب معده آن ها باعث بروز سرطان گردد، انجام تست آندوسکوپی سالیانه برای آنان ضروری می باشد.