یکی از سؤالاتی که زوج‌های نابارور پیش از اقدام به درمان با آن مواجه می‌شوند این است که آیا فرایند آی وی اف درد دارد؟ باید گفت که درمان ناباروری به روش IVF همچون بسیاری از تکنیک‌های درمانی، درد یا عوارض جانبی بخصوصی دارد که اغلب بسیار خفیف و قابل تحمل است.
یکی از روش‌های تشخیصی و درمانی برای بیماری‌های رحم زنان، هیستروسکوپی نام دارد که تکنیکی ساده و کم‌تهاجمی محسوب می‌شود. در روش هیستروسکوپی که معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌پذیرد، پزشک لوله باریکی شامل یک دوربین کوچک (هیستروسکوپ) را وارد دستگاه تناسلی می‌کند تا مشکلات دهانه رحم، واژن و رحم (نظیر خونریزی‌های غیرطبیعی واژن، قاعدگی دردناک و...)را مورد بررسی قرار دهد.
هورمون hCG یا گنادوتروپین جفتی انسانی، از جمله هورمون‌های مهم در بدن زنان است که همچون هورمون‌های جنسی استروژن و پروژسترون، به‌طور همیشگی در بدن وجود ندارد و سطوح آن طی زمان‌های مختلف تغییر می‌کند. از آن‌جایی که این هورمون معمولاً توسط جفت تولید می‌شود، یک هورمون مخصوص بارداری به حساب می‌آید.
فریز کردن جنین یکی از روش‌های کمک‌باروری مفید برای زوج‌های نابارور و حتی زوج‌های بارور است که شامل دو مرحله انجماد جنین و نگهداری از جنین می‌باشد. این تکنیک به کمک روش آی وی اف (IVF) یا میکرواینجکشن (ICSI) انجام می‌گیرد تا امکان بارداری را با کاشت جنین فریز شده در آینده فراهم کند.
آیا شما هم می‌ترسید که از تصمیم خود برای استفاده از تخمک اهدایی یا اهدا تخمک به دیگران جهت بارداری پشیمان شوید؟ اگر شما هم جزو این دسته از افراد هستید، این مقاله کمک می‌کند تا با علل رایج‌ترین ترس‌ها و باورهای غلط درباره تخمک اهدایی آشنا شوید و به جواب سوالات متدوال درباره استفاده از تخمک اهدایی برسید.
نوزادانی که به کمک تکنولوژی‌های کمک‌باروری نظیر IVF متولد می‌شوند، در مرحله جنینی آزمایشگاهی و قبل از انتقال به رحم مادر، رشد و نمو متفاوتی دارند؛ لذا سیستم‌های درجه‌بندی متفاوتی برای آنان در نظر گرفته شده تا جنین در آزمایشگاه از طریق سیستم درجه‌بندی یا گریدبندی توسط متخصصین جنین‌شناسی بررسی شود و جنین با کیفیت بهتر به رحم منتقل گردد.
لاپاراسکوپی یکی از روش‌های جدید جراحی است که طی 20 الی 30 سال گذشته در درمان بسیاری از بیماری‌ها مورد استفاده قرار گرفته و با توجه به ایجاد زخم‌های کمتر حین جراحی، روشی کاربردی و ایمن به شمار می‌رود. انجام لاپاراسکوپی در زنان برای درمان مشکلات مختلفی به کار می‌رود که از جمله آن‌ها می‌توان به لاپاراسکوپی رحم و تخمدان اشاره کرد.
گاهی برخی از تلاش‌های زوجین جهت فرزندآوری موجب ایجاد عارضه‌هایی در بانوان می‌گردد که یکی از آن‌ها، سندرم تحریک بیش از حد تخمدان نام دارد و با عنوان سندرم هایپر استیمولیشنِ تخمدانی (OHSS: Ovarian hyperstimulation syndrome) نیز شناخته می‌شود.
به زبان ساده، دلیل اصلی این سندرم، پاسخ بیش از حد تخمدان به هورمون‌های اضافی است؛ که در اثر انجام برخی از روش‌های درمان ناباروری نظیر لقاح مصنوعی (IVF)، تلقیح داخل رحمی (IUI) و تحریک تخمک‌گذاری و یا در صورت مصرف داروهای تزریقی باروری ایجاد می‌گردد.
امروزه، روش‌های بسیاری برای درمان ناباروری ارائه شده که یکی از آن‌ها میکرواینجکشن نام دارد. میکرواینجکشن یا ICSI همانند سایر روش‌های درمان ناباروری، به افزایش شانس فرزندآوری در زوج‌های دارای مشکلات نازایی می‌پردازد و از باکیفیت‌ترین سلول‌های جنسی، برای این کار کمک می‌گیرد. هدف از چنین درمان‌هایی، شناسایی و انتخاب تخمک و اسپرم
یکی از دغدغه‌های رو به رشد بانوان در عصر حاضر، میزان توانایی باروری آنان در سنین بالا و مشکلات و خطرات احتمالی آن است. در واقع، بسیاری از بانوان به دلایل مختلف تصمیم می‌گیرند که در سن نسبتاً بالا باردار شوند و از این رو به دنبال رفع موانع موجود در این زمینه