برای زنانی که بارداری سالم و موفقی را پشت سر میگذارند یا بانوانی که با برخی مشکلات و چالشها در طول حاملگی خود مواجه میشوند، پدیده لکه بینی و خونریزی حین بارداری یک اتفاق بسیار شایع و محتمل است. معمولاً یکپنجم مادران در طول بارداری خود و بهویژه سه ماهه اول بارداری، با درجاتی از لکه بینی و خونریزی مواجه میشوند که این امر لزوماً به معنای وجود یک مشکل حاد و جدی نیست.
شرایط خاص دوران حاملگی و تغییرات بدن مادر، احتمال بروز برخی بیماریهای خاص را در این دوره بیشتر میکند که یکی از آنها دیابت بارداری است. درواقع، افزایش مقاومت به انسولین در اثر تولید هورمونهایی خاص توسط جفت و جنین و در نتیجه کاهش تبدیل قند به گلیکوژن، میزان گلوکز یا قند خون را در بدن مادر افزایش داده و باعث بروز دیابت میشود.
سه ماهه دوم بارداری نیازمند آزمایشها و معایناتی برای سنجش فشار خون، وزن مادر، تست ادرار، ضربان قلب جنین و... است تا وضعیت حاملگی مشخص شود. خانمها باید ضمن آشنایی با اقدامات و مراقبتهای این دوره، در صورت مشاهده علائم حساسی همچون خونریزی، درد شدید و ناگهانی شکم، استفراغ و... فوراً به پزشک متخصص مراجعه کنند.
در اکثر بارداریها، دوران حاملگی بدون عارضه خاصی سپری میشود؛ اما گاهی ممکن است بیماریهای مادر قبل از بارداری و یا عوارض ایجادشده حین زایمان، سلامت مادر، جنین یا هر دو را به مخاطره بیندازد. به همین دلیل، مراقبتهای دوران بارداری، تشخیص بهموقع و اقدام به درمان میتواند در پیشگیری از عوارض بیماری های دوران بارداری نقش بسزایی داشته باشد.
ورم طبیعی بارداری که اغلب از هفته ۲۰ اُم آغاز میشود، در اثر افزایش مایعات و خونسازی بدن رخ میدهد. در سه ماهه اول نیز نفخ شکمی ناشی از ترشح پروژسترون عامل این اتفاق است. بااینحال به دلیل احتمال ارتباط ورم با برخی بیماریها نظیر پره اکلامپسی، باید معاینات و درمانهای لازم در این خصوص توسط پزشک صورت گیرد.
پره اکلامپسی یا مسمومیت بارداری یکی از عارضههای رایج در میان زنان باردار است که با علائمی مانند فشارخون بالا و یا آسیب به اندامهای بدن مانند کبد و کلیه خود را نشان خواهد داد. مسمومیت حاملگی معمولاً پس از هفته 20ام بارداری خود را نشان خواهد داد.
سزارین یکی از روشهای زایمان است که در آن یک یا چند برش بر روی شکم مادر زده شده و نوزاد یا نوزدان از آن بیرون آورده میشوند. این جراحی که باید در اتاق عمل انجام شود، از زایمان طبیعی خطرناکتر بوده و میتواند جان مادر یا نوزاد و یا هر دو را به خطر بیاندازد. از این رو سازمان بهداشت جهانی انجام آن را توصیه نمیکند.
اگرچه در تمام طول بارداری و حتی قبل از اقدام به آن یا پس از زایمان باید مراقبت های پزشکی و خانگی متعددی را مد نظر قرار داد؛ اما برخی نکات مراقبتی میبایست بهطور ویژه در دورههای خاصی از ایام حاملگی پیگیری و انجام شود.
آزمایش آمنیوسنتز (Amniocentesis) یکی از آزمایشات تشخیصی قبل از تولد به شمار میرود که اطلاعاتی درباره سلامت جنین را در اختیار پزشک قرار میدهد. در این آزمایش، مایع آمنیوتیک اطراف جنین که شامل سلولهای جنینی و فتوپروتئینهای آلفا (AFP) است، مورد ارزیابی قرار میگیرد تا اختلالات ژنتیکی، ناهنجاریهای کروموزمی، نقصهای مادرزادی و یا عفونتهای احتمالی جنین بررسی شود.
افزایش وزن در بارداری و بهویژه ماههای پایانی، امری طبیعی است که در اثر رشد جنین رخ میدهد و میزان نرمال آن به BMI مادر بستگی دارد. اما از آنجایی که اضافه وزن غیرطبیعی خصوصاً در اثر استرس، کمخوابی، داروها، کمکاری تیروئید و... میتواند خطراتی نظیر دیابت بارداری و فشار خون را ایجاد کند، تغییرات وزن را باید به دقت تحت نظر گرفت.