از جمله عوامل اثرگذار در افزایش شانس موفقیت انتقال جنین در روش آی وی اف، انتخاب رژیم غذایی مناسب شامل تخم مرغ، برخی ماهی‌ها، منابع پروتئین و اسید فولیک، آجیل، آب آشامیدنی کافی و... است. در عین حال باید از مصرف مواد مضر نظیر نوشابه‌های قندی و کافئین‌دار، الکل، کنسرو و غذاهای فرآوری‌شده، لبنیات ناسالم، برخی میوه‌ها و... پرهیز کرد.
درمان ناباروری با آی وی اف همانند هر روش درمانی دیگری دارای درصدی شکست است. معمولاً عواملی همچون بالا بودن سن زنان، پایین بودن کیفیت جنین، تنبلی تخمدان، کاشت ناموفق جنین، ناهنجاری‌های رحمی و... ممکن است باعث نیاز به تکرار درمان شود که آشنایی با نحوه مدیریت و رفع آن‌ها، به افزایش شانس موفقیت IVF کمک خواهد کرد.
درمان ناباروری با IVF به دلایلی همچون نقص لوله‌های رحمی، اختلالات تخمک‌گذاری زن، مشکلات اسپرم مرد، ناهنجاری‌های ژنتیکی و... انجام می‌شود. در پیش گرفتن اقدامات مناسب در زمان قبل، حین و بعد از آی وی اف می‌تواند شانس موفقیت آن را تا حد زیادی بالا ببرد؛ بنابراین لازم است زوجین دستورالعمل‌های پزشکی را دریافت و کاملاً رعایت کنند.
تخمک لقاح‌یافته با اسپرم در بدو ورود به رحم، برای تغذیه و ادامه رشد به دیواره رحم می‌چسبد که به آن لانه‌گزینی می‌گویند. این فرایند تا چند روز با اندکی خونریزی یا لکه‌بینی و درد همراه است؛ اما بسیاری از علائم آن با قاعدگی تفاوت دارد. آشنایی با نشانه‌های لانه‌گزینی همچون درد و ورم سینه، ویار، تهوع و... راه مؤثری برای تشخیص آغاز بارداری به شمار می‌رود.
بارداری به روش آی وی اف (IVF) یکی از رایج‌ترین و موفقیت‌آمیزترین راه‌های درمان نازایی است که با لقاح تخمک و اسپرم در آزمایشگاه و انتقال رویان به رحم مادر انجام می‌شود. آشنایی با مراحل درمان IVF برای متقاضیان آن از جمله زنان بالای ۴۰ سال، مردان دارای اسپرم ضعیف، سابقه سقط مکرر و ناباروری و... می‌تواند کمک‌کننده باشد.
دهانه رحم در حالت طبیعی و حتی پس از شروع بارداری، بسیار تنگ است و صرفاً در هفته‌های آخر حاملگی برای سهولت تولد نوزاد، کم‌کم گشاد می‌شود. در زنانی که باز شدن دهانه زودتر از موعد رخ دهد، خطر زایمان زودرس یا سقط جنین وجود دارد و بنابراین عمل جراحی سرکلاژ یا دوختن دهانه رحم (با عوارض کم و درصد موفقیت بسیار بالا) انجام می‌گیرد.
هورمون LH که از هیپوفیز ترشح می‌شود، نقش مهمی در شکل‌گیری و عملکرد اندام‌های جنسی زنان و مردان دارد و باید در سطح نرمال باشد. میزان طبیعی و استاندارد این هورمون در مردان معمولاً به سن آن‌ها وابسته است و در زنان به قرارگیری در دوره بارداری، یائسگی، مراحل مختلف چرخه قاعدگی، دوران مصرف داروهای ضد بارداری و... بستگی دارد.
در میان بیماری‌های شایع و البته دردناک زنان، نام آندومتریوز به عنوان عارضه‌ای جدی و مهم دیده می‌شود. بیماری اندومتریوز که در اثر رشد بافت داخلی رحم (اندومتر) در فضای خارج از رحم به وجود می‌آید، مشکلات متعددی را برای بانوان ایجاد می‌کند. از آن‌جایی که گاهی علائم و نشانه‌های این بیماری دیر ظاهر می‌شوند، لازم است که خانم‌ها راه‌های پیشگیری و کنترل آن را بشناسند.
درمان ناباروری به روش ZIFT که در گذشته رایج‌تر بود و هنوز هم گاهی استفاده می‌شود، تقریباً مشابه IVF است. با این تفاوت که سلول تخم لقاح‌یافته در آزمایشگاه، به جای انتقال به رحم، از طریق لاپاراسکوپی به لوله فالوپ غیرمسدود منتقل می‌شود. تشخیص مؤثر بودن این روش و تصمیم بر به کار بردن آن جهت بارداری، پس از معاینات پزشکی انجام می‌گیرد.
سطح هورمون پرولاکتین به‌طور معمول در دوران شیردهی افزایش می‌یابد و سپس به مرور زمان کم می‌شود. بالا بودن پرولاکتین در ایام دیگر که به دلیل بیماری‌هایی همچون آدنومای هیپوفیز رخ می‌دهد، مانع تخمک‌گذاری و در نتیجه موجب کاهش احتمال قاعدگی و بارداری می‌گردد. لذا انجام درمان‌هایی همچون مصرف دارو، پرتودرمانی، جراحی و... برای رفع آن ضرورت دارد.