اگر باوجود سلامت زن و شوهر، لانه‌گزینی پس از لقاح رخ ندهد، مشکل می‌تواند ژنتیکی یا ناشی از مصرف داروهای مضر، آسیب‌های پس از مقاربت و... باشد. بااین‌حال، در اغلب موارد ضمن رعایت رژیم غذایی مقوی و بهبود سبک زندگی نظیر ورزش منظم، ترک عادات ناسالم، مراقبتهای پس از نزدیکی و... می‌توان شانس لانه‌گزینی را افزایش داد.
یکی از روش های تعیین سلامت اندام های تولید مثل و دستگاه های جنسی به منظور شناسایی علل ناباروری و مشکلات بارداری (مانند سقط جنین)، استفاده از عکس رنگی رحم است. در عکس رنگی رحم (هیستروسالپنگوگرافی)، از نوعی اشعه ایکس برای بررسی رحم و لوله های فالوپ و همچنین برای بررسی سقط
برخی از زوج‌ها با وجود تلاش‌های طولانی‌مدت برای بارداری، موفق به فرزندآوری نمی‌شوند. در مواقعی که زوجین تعداد دفعات نزدیکی لازم را در زمان تخمک‌گذاری داشته و حداقل یک سال برای فرزنددار شدن تلاش کرده و علی‌رغم نتایج آزمایش نرمال هنوز موفق به بارداری نشدند، پزشک ناباروری بدون علت را تشخیص می‌دهد. در
درمان ناباروری با آی وی اف ازجمله روش‌هایی است که نیاز به مصرف داروهای مختلفی همچون کلومیفن، لتروزول و... دارد. اغلب داروهای IVF برای تحریک تخمک‌گذاری و برخی از آن‌ها برای جلوگیری از تحریک بیش از حد تخمدان به کار می‌رود. بااین‌حال انتخاب مناسب‌ترین دارو با کمترین عوارض، طبق نظر پزشک و متناسب با وضعیت هر فرد انجام می‌شود.
باروری در زنان که با ورود سلول های جنسی مردانه به بخش بالایی لوله های فالوپین _محل آزادسازی تخمک ها_ انجام می شود، صرفاً از ۵ روز پیش از تخمک گذاری تا ۱ روز پس از آن، معروف به «دوره باروری ماهانه» امکان پذیر است که بهترین زمان برای مقاربت و اقدام
آمار ابتلا به ناباروری در استان های مختلف از ۱۶ تا ۲۲ درصد متفاوت می باشد. بطور کلی وجود آلاینده های مختلف در جامعه شهری و عوامل محیطی تأثیر بسزایی بر بروز ناباروری در زوجین دارد و به میزانی که جوامع بشری به سمت صنعتی شدن پیش می روند، نرخ ناباروری بویژه در
IUI یکی از روش های کمک باروری می باشد؛ که اغلب در مواردی که عدم باروری به علت ضعف حرکت اسپرم رخ می دهد تجویز می شود. تجربه یک آی یو آی موفق، به عوامل مختلفی نظیر سن زوجین و علت ناباروری وابسته است. بطور کلی، میزان موفقیت آی یو آی حدود
عمل پانکچر یا تخمک کشی، دومین گام از روند درمان ناباروری به روش آی وی اف است که به منظور استخراج تخمک از فولیکول تخمدان انجام می شود. پس از تحریک تخمدان ها با داروهای هورمونی نظیر گنادوتروپین (HCG)، مایع داخل فولیکول ها به
انتقال جنین تشکیل‌شده در آزمایشگاه به رحم مادر، یکی از مراحل حساس IVF است که علاوه بر دقت پزشک و کیفیت تجهیزات، به مراقبتهای قبل و بعد نیز بستگی دارد. قبل از انتقال جنین باید رژیم غذایی مقوی و استراحت کافی داشت و بعد از انتقال نیز می‌بایست از تحرکات سنگین خودداری کرد. توجه به سایر دستورات پزشک هم برای موفقیت عمل ضرورت دارد.
عمل IUI یکی از روش های کمک باروری است که در طی آن اسپرم ها به داخل رحم زن تلقیح می شوند. هدف از انجام این روش، افزایش تعداد اسپرم ورودی به لوله های رحمی و در نتیجه افزایش شانس بارداری می باشد. در مطلب روش IUI، مهمترین مواردی که باید قبل از