آلزایمر

بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی ارثی است که بر اثر مرگ سلول های مغزی رخ می دهد و سبب بروز کاهش حافظه و قدرت شناختی در افراد می شود. این بیماری از سطح خفیف آغاز شده و به مرور زمان پیشرفت می کند. در سطوح پیشرفته، این افراد نیاز به کمک تمام وقت خواهند داشت؛ چرا که فرد بیمار در این مرحله برای یادآوری رویدادها، تشخیص افراد و انجام کارهای روزانه خود دچار مشکل می شود.

علائم ابتلا به آلزایمر

• کاهش توانایی در یادآوری اطلاعات جدید : در این حالت افراد وسایل شخصی خود را گم می کنند؛ مسیرهای آشنا، حتی مسیر منزل خود را نیز به یاد نمی آورند؛ رویدادها و قرار ملاقات های خود را فراموش می کنند و مدام سؤالات تکراری یا مکالمات تکراری دارند.
• بروز اختلال در انجام قضاوت، مسئولیت ها و استدلالات: در این حالت افراد قادر نخواهند بود خود را از خطرات حفظ نمایند، توانایی مدیریت مالی زندگی خود را از دست می دهند و قادر به انجام برنامه ریزی و فعالیت های پیچیده نمی باشند.
• بروز اختلالات تجسمی : در این حالت افراد قادر به شناسایی چهره افراد و یا اشیا نمی باشند و توانایی استفاده از ابزارهای ساده مانند بستن دکمه لباس خود را از دست می دهند.
• بروز تغییرات شخصیتی و احساسی : در این حالت افراد ابتکار، علاقه و قدرت یادگیری خود را از دست داده و اجتماع گریز می شوند. باید توجه نمود چنانچه این علائم در ساعات یا زمان های خاصی آغاز یا شدت می گیرد، باید سریعاً به پزشک مراجعه شود.
• بروز اختلال در تکلم، خواندن و نوشتن : این افراد به دشواری واژه مدنظر خود را پیدا می کنند و در خواندن و نوشتن مطالب دچار مشکل هستند.

سایر علایم اولیه آلزایمر

• اختلالات شنوایی، بویایی و بینایی
• افسردگی
• غیر طبیعی بودن اثر انگشت

علل ابتلا به بیماری آلزایمر

• افزایش سن
• سابقه خانوادگی
• وجود برخی از ژن ها

نحوه رفتار با افراد مبتلا به آلزایمر

• با فرد مبتلا به آلزایمر باید با لحنی اطمینان بخش و ملایم صحبت کرد.
• هرگز فرد مبتلا به آلزایمر را به علت اشتباهاتی که مرتکب می شود سرزنش نکنید.
• هرگز از پشت سر به بیمار نزدیک نشوید.
• با بیمار صحبت کنید؛ حتی اگر در فهم کلمات دچار مشکل می شود به صحبت خود ادامه دهید و در مورد موضوعات مورد علاقه بیمار با او صحبت کنید.
• در هر زمان تنها یک سوال از فرد بیمار بپرسید و به او فرصت کافی برای جواب دادن بدهید.
• قبل از شروع صحبت با فرد بیمار ابتدا نام او را مورد خطاب قرار دهید.
• سعی کنید در کلام خود از طنز استفاده کنید اما هرگز بیمار را مسخره نکنید.
• از گفتن جملات با بار منفی به فرد بیمار پرهیز کنید.
• انجام امور پیچیده را به فرد بیمار نسپارید.