درمان ناشنوایی مادرزادی در بزرگسالی
سایر مطالبشاید گاهی جوانان یا بزرگسالانی را ملاحظه کرده باشید که در حال برقراری ارتباط با یکدیگر با زبان اشاره هستند. آنها تقریبا از واژه ها و سخن گفتن برای ارتباط با دیگران استفاده نمی کنند. برخی از آنها ممکن است قدرت شنوایی اندکی داشته باشند.
در این مقاله به گزینه های درمانی امروزی می پردازیم که می تواند چنین افرادی را به دنیای سخن و صدا وارد نماید. خوشبختانه امروزه در بسیاری از موارد، امکان درمان ناشنوایی مادرزادی در سنین بزرگسالی هم وجود دارد.
تشخیص ناشنوایی مادرزادی
بهتر است همه کودکان به لحاظ قدرت شنوایی تست شوند. تست شنوایی نوزادان و نونهالان می تواند هر گونه اختلال شنوایی را مشخص کند. بیشتر افرادی که دچار ناشنوایی مادرزادی هستند از ناشنوایی حسی-عصبی رنج می برند. گاهی ممکن است به دلایل مختلف ناشنوایی فرد در کودکی جدی گرفته نشود.
در بزرگسالی، با ارائه شرح حال دقیق و معاینه کامل دستگاه شنوایی پزشک می تواند نوع ناشنوایی مادرزادی را تشخیص دهد. وی ممکن است برخی از انواع تصویربرداری پزشکی مانند ام آر آی را برای بیمار درخواست نماید. احتمال دارد برای بیمار تست های ژنتیک هم درخواست شود.
بهترین گزینه درمانی برای ناشنوایی مادرزادی در سنین بزرگسالی
انتخاب بهترین گزینه درمانی برای رفع ناشنوایی مادرزادی در سنین بزرگسالی به شرایط بیمار از جمله میزان شنوایی باقیمانده بستگی دارد.
گزینه نخست: تقویت شنوایی باقیمانده با انواع سمعک
به طور معمول در سنین بزرگسالی میزان باقیمانده قدرت شنوایی در این بیماران قابل توجه نیست. با وجود این، اگر نتایج تست های شنوایی سنجی نشان دهند که قدرت شنوایی باقیمانده در بزرگسال مبتلا به ناشنوایی مادرزادی قابل توجه است، شاید تقویت آن گزینه نخست باشد.
تجویز انواع گوناگون سمعک در این مورد می تواند مفید باشد. اما تعداد بزرگسالانی که ناشنوایی مادرزادی دارند و چیزی از شنوایی آنها باقی نمانده است، زیاد است.
گزینه دوم: کاشت حلزون گوش
دستگاه حلزون مصنوعی گوش یک دستگاه پیشرفته و ظریف پزشکی است که می تواند صداهای موجود در محیط را به سیگنال الکتریکی تبدیل نماید. این سیگنال های الکتریکی اعصاب شنوایی را تحریک می کنند. اعصاب شنوایی سیگنال مزبور را به صورت پیام های عصبی به منطقه شنوایی مغز منتقل می کنند.
شاید برخی افراد به اشتباه فکر کنند کاشت حلزون گوش فقط مخصوص کودکان است. این باور غلط از آن جا ناشی می شود که بهترین سن برای کاشت حلزون حدود یک سالگی است. اگر همه نوزادان و نونهالان با تست های شنوایی مربوط به نوزادان و کودکان بررسی شوند و ناشنوایی مادرزادی آنها در همان سنین نوزادی و نونهالی مشخص گردد، درمان های مربوطه از جمله کاشت حلزون گوش می تواند بسیار زودتر انجام شود.
اما آیا در سنین بزرگسالی امکان درمان ناشنوایی مادرزادی با کاشت حلزون وجود دارد؟ پاسخ مثبت است. با وجود این که افراد بزرگسال که دچار ناشنوایی مادرزادی هستند ممکن است به زندگی بدون صدا عادت کرده باشند، اما کاشت حلزون و به دست آوردن قدرت شنوایی کیفیت زندگی آنها را به طور قابل ملاحظه ای بهبود می بخشد.
بسیاری از این افراد همسر یا فرزندانی دارند که از نعمت شنوایی برخوردارند. بسیاری از آنها دارای مهارت یا کسب و کاری هستند که با وجود ناشنوایی به سختی آن را آغاز و حفظ کرده اند. آنها هم می خواهند با برقراری ارتباط کلامی با خانواده، همکاران و مشتریان خود کیفیت بهتری از زندگی اجتماعی را تجربه کنند. درک و فهم بهتر صداهای محیطی به آنها کمک خواهد کرد که بدون وابستگی به سایرین به زندگی بهتری ادامه دهند.
شاید برای کسانی که شنوایی دارند درکش سخت باشد؛ اما برخی از مبتلایان به ناشنوایی مادرزادی که در سنین بزرگسالی به سر می برند، فقط آرزو دارند بتوانند هنگام صحبت به چشم دیگران نگاه کنند نه به لب آنها. وقتی این افراد متوجه می شوند که یک تکنولوژی تازه وجود دارد که می تواند درهای دنیای صدا را به روی آنها بگشاید، مشعوف و ذوق زده می شوند.
برخی از این بیماران در کودکی شنوایی بهتری داشته اند که با سمعک تقویت می شده است؛ اما در بزرگسالی آن را هم از دست داده اند و اکنون آرزو می کنند بتوانند دوباره صداها را بشنوند. کاشت حلزون گوش می تواند گزینه مناسبی برای این افراد باشد.
زمان خوب کاشت حلزون در سنین بزرگسالی
حتی در سنین بزرگسالی هم هر چه کاشت حلزون زودتر انجام شود، بهتر است. وقتی یک نوجوان یا بزرگسال جوان برای کاشت حلزون کاندید می شود، به طور معمول توسط والدین یا شاید سایر اعضای خانواده همراهی می شود. پس از عمل جراحی کاشت حلزون، بیمار برای مدتی باید وقت بگذارد و در دوره های آموزشی مربوطه و بازتوانی شنیداری شرکت کند. هر چه سن بالاتر باشد، مشغولیت افراد بیشتر است و زمان کمتری دارند که به این آموزش و بازتوانی اختصاص دهند.
کسانی که تا قبل از کاشت حلزون، با استفاده از سمعک، از باقیمانده شنوایی خود استفاده می کرده اند با کاشت حلزون نتایج بهتری به دست می آورند تا کسانی که برای مدت ها به معنای واقعی ناشنوا بوده اند و حتی سمعک هم به آنها کمک نمی کرده است. این افراد که برای مدت نسبتا طولانی حتی سمعک هم به آنها کمک نمی کرده است، پیش از کاشت حلزون باید دوره تحریک شنیداری را بگذرانند. این امر هم نشان می دهد هر چه کاشت حلزون زودتر به انجام برسد، نه تنها تاثیر مثبت آن در زندگی اجتماعی افراد بیشتر خواهد بود، بلکه موفقیت درمان هم افزایش خواهد یافت.
چرا پس از کاشت حلزون باید بازتوانی شنیداری را جدی گرفت؟
پس از این که دستگاه حلزون مصنوعی طی عمل جراحی کاشت حلزون در ناحیه پشت گوش کار گذاشته شد، حدود ۳ تا ۶ هفته بعد بخش بیرونی دستگاه روی سر فرد قرار داده می شود و دستگاه روشن می شود.
بیمار در این لحظه صداهای جدیدی می شنود: غریب، نا آشنا و حتی گاهی ناخوشایند. کارشناسان بازتوانی شنیداری کسانی هستند که می توانند به فرد کمک کنند که بفهمد این صدا در محدوده طبیعی صداها قرار دارد یا نه و دوره گذار مطبوعی از ناشنوایی به سمت شنوایی داشته باشد.
از سوی دیگر، کارشناس بازتوانی شنیداری با ارتباطی که با کارشناس شنوایی سنجی و پزشک فوق تخصص جراحی گوش و حلق و بینی دارد، می تواند آنها را از نتایج و روند پیشرفت بیمار آگاه سازد.
پس از کاشت حلزون، مدت ها تمرین و آموزش و بازتوانی شنیداری لازم است تا اولین بار یک بزرگسال ناشنوا بتواند واژه های پر محبتی مانند «پدر» یا «مادر» را از زبان فرزندش بشنود یا با حضور در محل کار عبارت «صبح بخیر» را با گوش خود حس کند. پس دوباره تاکید کنیم که نباید گذاشت ناشنوایی، زندگی را در سکوت فرو ببرد. باید به محض این که دیگر سمعک کارگشا نیست و نمی تواند به زندگی اجتماعی فرد کمک کند، برای بررسی امکان کاشت حلزون گوش به پزشک فوق تخصص جراحی گوش و حلق و بینی مراجعه کرد.
دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش بزرگسالان مبتلا به ناشنوایی مادرزادی در کلینیک خود واقع در تهران هستند.
منبع:
نظری ثبت نشده
نظر شما