بایدها و نبایدهای رابطه جنسی در طول درمان ناباروری (IVF، ICSI، IUI)
درمان ناباروری
درمانهای کمک باروری نظیر IUI، IVF و ICSI با وجود ارائه امید به زوجین نابارور، میتوانند ابعاد مختلف زندگی آنها، از جمله صمیمیت جنسی را تحت تأثیر قرار دهند. در این میان، درک صحیح از بایدها و نبایدهای مربوط به فعالیت جنسی در طول این فرآیند درمانی، از منظر فیزیولوژیک و حفظ سلامت روانی و عاطفی زوجین نیز جایگاه ویژهای دارد. برخی مطالعات نشان میدهند که فعالیت جنسی متعادل ممکن است تأثیر منفی بر لانهگزینی نداشته باشد. این مقاله به بررسی تخصصی ملاحظات مربوط به فعالیت جنسی و ارائه یک چارچوب مبتنی بر شواهد و ملاحظات بالینی در مراحل مختلف درمانهای IUI، IVF و ICSI خواهیم پرداخت.
رابطه جنسی در طول درمان IVF
در دوره درمان IVF، به دلیل بزرگ شدن تخمدانها و افزایش خطر و پارگی کیستها، معمولاً توصیه به پرهیز از فعالیت جنسی میشود. در دوره انتظار پس از انتقال جنین، نگرانی اصلی، تأثیر انقباضات رحمی ناشی از ارگاسم بر لانهگزینی است.
مدیریت فعالیت جنسی در طول عملIVF باید به صورت فردی و بر اساس نظر متخصص باروری و با در نظر گرفتن شرایط بالینی هر زوج تعیین شود .
رابطه جنسی در طول درمان IUI
از منظر فیزیولوژیک، انزال مرد در بازه زمانی نزدیک به انجام IUI میتواند با ارائه اسپرم تازه و با تحرک بهینه، شانس لقاح را افزایش دهد. برخی مطالعات نشان دادهاند که پرهیز از انزال برای مدت زمان کوتاه (معمولاً 2-3 روز) قبل از عملIUI میتواند منجر به افزایش حجم و غلظت اسپرم شود، اما پرهیز طولانیمدت ممکن است تحرک اسپرم را کاهش دهد.
پس از انجام IUI، توصیه کلی معمولاً پرهیز از فعالیت جنسی برای مدت کوتاهی (مثلاً 24-48 ساعت) است تا از انقباضات احتمالی رحم که ممکن است بر لانهگزینی تأثیر منفی بگذارد، جلوگیری شود.
رابطه جنسی در طول درمان ICSI
پس از انتقال جنین در طول درمان ICSI، توصیه رایج به پرهیز از فعالیت جنسی به مدت مشخص (معمولاً چند روز تا دو هفته) به منظور جلوگیری از انقباضات رحمی احتمالی که میتواند بر لانهگزینی تأثیر منفی بگذارد، وجود دارد. تصمیمگیری در مورد فعالیت جنسی در طول سیکل ICSI باید با در نظر گرفتن شرایط فردی بیمار و بر اساس توصیه تخصصی تیم درمان صورت پذیرد.

بایدها و نبایدهای فعالیت جنسی در مراحل مختلف درمان ناباروری
مدیریت تخصصی فعالیت جنسی در مراحل مختلف درمانهای کمک باروری IUI، IVF و ICSI مستلزم در نظر گرفتن دقیق تأثیرات فیزیولوژیک و هورمونی هر مرحله بر احتمال موفقیت درمان است.
از جمله بایدها میتوان به ارتباط شفاف و مستمر با تیم درمان جهت دریافت دستورالعملهای فردی، رعایت دقیق زمانبندیهای توصیه شده برای پرهیز یا انجام فعالیت جنسی به منظور بهینهسازی شرایط تخمکگذاری، کیفیت اسپرم و آمادگی رحم برای لانهگزینی اشاره نمود. همچنین، حفظ صمیمیت عاطفی از طریق روشهای غیرجنسی در دورههای محدودیت فعالیت جنسی و مدیریت استرس از طریق تکنیکهای آرامسازی توصیه میشود.
در مقابل، از جمله نبایدها میتوان به انجام فعالیت جنسی بدون اطلاع و کسب مجوز از پزشک معالج، نادیده گرفتن علائم هشداردهنده نظیر درد یا خونریزی پس از فعالیت جنسی، اعمال فشار برای برقراری رابطه در زمانهای نامناسب یا در صورت عدم تمایل یکی از زوجین، و تقلیل دادن رابطه جنسی صرفاً به یک ابزار برای باروری اشاره نمود. رعایت این بایدها و پرهیز از نبایدها، ضمن حفظ سلامت جسمی و روانی زوجین، میتواند به بهبود نتایج درمانهای کمک باروری کمک شایانی نماید.

دستورالعملهای تخصصی برای فعالیت جنسی در IVF و ICSI
در مرحله تحریک تخمکگذاری، توصیه میشود از فعالیت جنسی شدید و حرکات ناگهانی که فشار زیادی به ناحیه لگن وارد میکنند، خودداری شود. همچنین، برخی پزشکان به دلیل احتمال انقباضات رحمی ناشی از ارگاسم که ممکن است بر روند رشد فولیکولها تأثیر بگذارد، احتیاط در فعالیت جنسی را توصیه میکنند.
پس از تخمککشی، به دلیل آسیبپذیر بودن تخمدانها و خطر عفونت و خونریزی، اکیداً توصیه میشود تا زمان بهبودی کامل و طبق نظر پزشک از هرگونه فعالیت جنسی خودداری شود. در فاصله بین تخمککشی و انتقال جنین، معمولاً منعی برای فعالیت جنسی وجود ندارد، اما زوجین باید با پزشک خود مشورت کنند، زیرا برخی مراکز ممکن است به دلیل ملاحظات مربوط به کیفیت محیط رحم برای لانهگزینی، توصیه به پرهیز داشته باشند.
نهایتاً، پس از انتقال جنین، توصیه رایج پرهیز از فعالیت جنسی تا زمان تعیین نتیجه بارداری است، زیرا انقباضات رحمی ناشی از ارگاسم و همچنین احتمال عفونت میتوانند بر لانهگزینی جنین تأثیر منفی بگذارند.

سخن پایانی
باید گفت که مدیریت رابطه جنسی در طول درمانهای کمک باروری نظیر IVF، ICSI و IUI نیازمند رویکردی ظریف و آگاهانه است که هم ملاحظات فیزیولوژیک و هم جنبههای روانی-عاطفی زوجین را در نظر بگیرد.
در طول درمانهای کمک باروری IUI، IVF و ICSI، خط قرمزهای مشخصی در مورد فعالیت جنسی وجود دارد که رعایت آنها برای بهینهسازی شانس موفقیت و حفظ سلامت زوجین ضروری است. در قسمت تحریک تخمکگذاری، اجتناب از فعالیت جنسی شدید و هرگونه فشار به ناحیه لگن به دلیل خطر پیچ خوردگی تخمدان از خطوط قرمز محسوب میشود. در آستانه تخمککشی (IVF/ICSI) یا تلقیح (IUI)، پرهیز از انزال برای مرد به منظور حفظ کیفیت اسپرم جمعآوریشده یک خط قرمز حیاتی است. پس از تخمککشی، تا زمان بهبودی کامل، هرگونه فعالیت جنسی به دلیل خطر عفونت و ناراحتی منع میشود.
برای دریافت هرگونه مشاوره و راهنمایی درباره درمان ناباروری با ما تماس بگیرید:
سوالات متداول
1)چه زمانی در طول IVF/ICSI/IUI نباید رابطه جنسی داشت؟
معمولا در قسمت تحریک تخمکگذاری شدید، نزدیک به تخمککشی، و پس از انتقال جنین (به طور موقت) توصیه به انجام رابطه چنسی نمیشود.
2)آیا قبل از شروع IVF/ICSI/IUI محدودیتی برای رابطه جنسی وجود دارد؟
معمولاً خیر، مگر توصیه خاص پزشک برای رابطه جنسی
3)آیا رابطه جنسی میتواند بر کیفیت اسپرم برای IVF/ICSI تأثیر بگذارد؟
پرهیز چند روزه قبل از تخمککشی توصیه میشود.
4)آیا در طول تحریک تخمکگذاری در IVF/ICSI رابطه جنسی مجاز است؟
با احتیاط و در صورت عدم ناراحتی، مجاز است.
5)آیا بعد از تخمککشی در IVF/ICSI میتوان رابطه جنسی داشت؟
معمولاً تا زمان انتقال جنین توصیه به پرهیز رابطه میشود.
6)آیا قبل از انتقال جنین در IVF/ICSI رابطه جنسی ضرر دارد؟
معمولاً توصیه به پرهیز میشود.
7)آیا بعد از انتقال جنین در IVF/ICSI رابطه جنسی ممنوع می باشد؟
معمولاً برای چند روز تا دو هفته توصیه به پرهیز رابطه جنسی میشود.
نظری ثبت نشده
نظر شما