پس از اینکه اقدامات اولیه در بارداری طبیعی با شکست مواجه می‌شود، یکی از اولین راهکارهایی که معمولا برای درمان به زوج های نابارور پیشنهاد می‌شود، روش آی یو آی (Intrauterine insemination) یا تلقیح اسپرم به داخل رحم می‌باشد. در طی فرایند بارداری به روش IUI نمونه اسپرم های
روش آی وی اف، رایج ترین تکنیک در میان روش های درمان ناباروری است. درمان ناباروری به روش آی وی اف، شامل استخراج تخمک ها از تخمدان و بارورسازی آن ها با اسپرم می باشد و در زوج هایی که مشکلاتی در بارداری دارند، آی وی اف از بهترین روش ها برای
مشکل ناباروری که در تقریباً 10% زوج‌ها دیده می‌شود را می‌توان توسط روش‌های کمک باروری (Assisted Reproductive Techniques) که با اصطلاح ART نیز شناخته می‌گردد، درمان نمود. روش‌های درمانی کمک باروری که شامل سطوح ساده تا پیچیده می‌شود، با میزان موفقیت 25 الی 30 درصدی همراه می‌باشد.
آیا شما هم می‌ترسید که از تصمیم خود برای استفاده از تخمک اهدایی یا اهدا تخمک به دیگران جهت بارداری پشیمان شوید؟ اگر شما هم جزو این دسته از افراد هستید، این مقاله کمک می‌کند تا با علل رایج‌ترین ترس‌ها و باورهای غلط درباره تخمک اهدایی آشنا شوید و به جواب سوالات متدوال درباره استفاده از تخمک اهدایی برسید.
یکی از روش‌های نوینی که در مراکز ناباروری برای تشخیص نقایص ژنتیکی و اختلالات کروموزومی در جنین و حتی تعیین جنسیت جنین قبل از بارداری مورد استفاده قرار می‌گیرد، روش تشخیص ژنتیکی پیش از لانه‌گزینی جنین یا روشPGD (Preimplantation Genetic Diagnosis) می‌باشد. روش PGD، تکنیکی است که سلول‌های جنینی را ارزیابی می‌کند تا بهترین جنین برای لانه‌گزینی و ادامه روند بارداری انتخاب گردد
امروزه، روش‌های بسیاری برای درمان ناباروری ارائه شده که یکی از آن‌ها میکرواینجکشن نام دارد. میکرواینجکشن یا ICSI همانند سایر روش‌های درمان ناباروری، به افزایش شانس فرزندآوری در زوج‌های دارای مشکلات نازایی می‌پردازد و از باکیفیت‌ترین سلول‌های جنسی، برای این کار کمک می‌گیرد. هدف از چنین درمان‌هایی، شناسایی و انتخاب تخمک و اسپرم
استفاده از اسپرم اهدایی (Sperm donation) یکی از روش های کمک باروری برای کمک به زوجین نابارور است. در این روش نمونه مایع منی از مردی غیر از همسر گرفته شده و در طی عمل IUI به داخل رحم خانم تزریق می شود و یا از طریق IVF
میل و رغبت به فرزنددار شدن یکی از خصایصی است که خداوند رحمان در باطن زوجین قرار داده تا منجر به احیای نسل انسان ها شود؛ اما گاهی شرایطی پیش می آید که این امر به صورت طبیعی انجام نمی پذیرد. عواملی از جمله سن، چاقی، بیماری های خاص، استرس، استعمال دخانیات،
برخی از زوج‌ها با وجود تلاش‌های طولانی‌مدت برای بارداری، موفق به فرزندآوری نمی‌شوند. در مواقعی که زوجین تعداد دفعات نزدیکی لازم را در زمان تخمک‌گذاری داشته و حداقل یک سال برای فرزنددار شدن تلاش کرده و علی‌رغم نتایج آزمایش نرمال هنوز موفق به بارداری نشدند، پزشک ناباروری بدون علت را تشخیص می‌دهد. در
آمار ابتلا به ناباروری در استان های مختلف از ۱۶ تا ۲۲ درصد متفاوت می باشد. بطور کلی وجود آلاینده های مختلف در جامعه شهری و عوامل محیطی تأثیر بسزایی بر بروز ناباروری در زوجین دارد و به میزانی که جوامع بشری به سمت صنعتی شدن پیش می روند، نرخ ناباروری بویژه در