انزال بازگشتی که به معنای عدم خروج کامل مایع منی و اسپرم‌ها در حین انزال است، علائمی همچون کاهش حجم یا عدم خروج منی، کدر شدن ادرار بعد از انزال، ناتوانی در باردار کردن همسر و... را به دنبال دارد. در صورت تولید اسپرم کافی و باکیفیت در بیضه‌ها، ناباروری ناشی از این عارضه قابل درمان است و به کمک روش‌هایی می‌توان فرزندآوری را تجربه کرد.
اختلال نعوظ در مردان به دفعات کم، مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند؛ اما تکرار آن علاوه بر جلوگیری از رابطه جنسی مناسب، باعث ناباروری می‌شود. این عارضه که در اثر عواملی همچون علل روانی، مشکلات عروقی، اختلالات آناتومیک، بیماری‌ها، داروها، سبک زندگی غلط و افزایش سن رخ می‌دهد، در صورت مراجعه به پزشک متخصص به راحتی قابل درمان خواهد بود.
بستن لوله‌های وازدفران که با عمل وازکتومی انجام می‌گیرد، یک راهکار قطعی برای توقف باروری در مردان است. اگرچه این روش با عمل معکوس وازکتومی قابل بازگشت است، اما شانس باروری مجدد را تا حد زیادی کم می‌کند. همچنین در صورت عدم موفقیت‌آمیز بودن عمل در موارد نادر، احتمال بروز برخی عوارض وجود دارد که در این مطلب به آن‌ها پرداخته می‌شود.
اگرچه دیرانزالی در مردان چندان رایج نیست؛ اما می‌تواند باعث افسردگی، بدخلقی، پرهیز از رابطه جنسی و حتی ناباروری شود. این عارضه در اثر عوامل مختلفی شکل می‌گیرد که شامل سه دسته علل روانی، علل جسمی یا فیزیکی و علل دارویی است. با تشخیص عامل دیرانزالی می‌توان حتی با روش‌های خانگی نظیر ورزش، مصرف برخی خوراکی‌ها و... مشکل را حل کرد.
اگرچه متقاضیان وازکتومی می‌دانند که این جراحی باعث پیشگیری قطعی از باروری می‌شود؛ اما برخی مردان پس از عمل، به دلایل مختلفی تمایل به بازگشت آن و انجام عمل وازووازستومی دارند. باید گفت شانس بازیابی قدرت باروری پس از این عمل ناچیز است و به عواملی مانند سن فرد، مدت‌زمان سپری‌شده از عمل وازکتومی و... بستگی دارد.
بررسی‌ها نشان داده عمل وازکتومی یا بستن لوله‌های وازدفران از مؤثرترین راه‌های پیشگیری از بارداری در مردان است، اما این به معنای اثربخشی صددرصد عمل نیست و کاهش قدرت باروری تا رسیدن به صفر، تا چند هفته بعد از عمل زمان می‌برد. از طرفی عمل بازگشت وازکتومی تضمینی بر بازگرداندن باروری ندارد اما ممکن است راهکارهایی مانند نمونه‌برداری از بافت بیضه مؤثر باشد.
با توجه به تولید سلول‌های جنسی اسپرم در بیضه‌ها، این اندام به حدی حساس است که حتی با افزایش دمای محیطی هم دچار اختلال عملکرد می‌شود. از طرفی بیماری‌های خاص آن نظیر واریکوسل، بیضه نزول‌نکرده، بیضه شناور، تورشن بیضه، آتروفی، سرطان بیضه، کیست اپیدیدیم، هیدروسل و... عوارضی نظیر ناباروری را به دنبال دارد که باید فوراً درمان شود.
عدم باروری بعد از دست‌کم یک مرتبه باردار شدن که به ناباروری ثانویه معروف است، از انواع شایع نازایی به شمار می‌رود. این عارضه در اثر مواردی همچون افزایش سن، چاقی و اضافه وزن، مصرف برخی داروها، جراحی، مصرف الکل و دخانیات و... رخ می‌دهد. با توجه به علل متعدد، باید با علائم هر مشکل آشنا شد و در اولین فرصت اقدام به درمان نمود.
قدرت باروری مردان تا حد زیادی به سلامت و کیفیت اسپرم‌های آنان وابسته است؛ با وجود این عواملی همچون چاقی، تغذیه نامناسب، مصرف برخی داروها، بیماری‌هایی همچون واریکوسل، قرارگیری در معرض مواد سمی و شیمیایی، مصرف سیگار و الکل و... می‌تواند ضمن آسیب به اسپرم و اندام‌های تولید مثل، موجب کاهش توانایی باروری مردان شود.
اگرچه برخی علل ناباروری در زنان و مردان فقط بعد از ازدواج مشخص می‌شود و برخی نیز ناشناخته باقی می‌ماند، اما دسته‌ای از آن‌ها را می‌توان پیش از ازدواج شناسایی کرد. مشکلات ظاهری بیضه‌ها در پسران و اختلالات قاعدگی در دختران از آن جمله است. مراجعه به‌موقع به پزشک متخصص و انجام معاینات لازم، به تشخیص و درمان مشکل و جلوگیری از نازایی کمک می‌کند.