شرایط خاص دوران حاملگی و تغییرات بدن مادر، احتمال بروز برخی بیماری‌های خاص را در این دوره بیشتر می‌کند که یکی از آن‌ها دیابت بارداری است. درواقع، افزایش مقاومت به انسولین در اثر تولید هورمون‌هایی خاص توسط جفت و جنین و در نتیجه کاهش تبدیل قند به گلیکوژن، میزان گلوکز یا قند خون را در بدن مادر افزایش داده و باعث بروز دیابت می‌شود.
در اکثر بارداری‌ها، دوران حاملگی بدون عارضه خاصی سپری می‌شود؛ اما گاهی ممکن است بیماری‌های مادر قبل از بارداری و یا عوارض ایجادشده حین زایمان، سلامت مادر، جنین یا هر دو را به مخاطره بیندازد. به همین دلیل، مراقبت‌های دوران بارداری، تشخیص به‌موقع و اقدام به درمان می‌تواند در پیشگیری از عوارض بیماری های دوران بارداری نقش بسزایی داشته باشد.
ورم طبیعی بارداری که اغلب از هفته ۲۰ اُم آغاز می‌شود، در اثر افزایش مایعات و خون‌سازی بدن رخ می‌دهد. در سه ماهه اول نیز نفخ شکمی ناشی از ترشح پروژسترون عامل این اتفاق است. بااین‌حال به دلیل احتمال ارتباط ورم با برخی بیماری‌ها نظیر پره اکلامپسی، باید معاینات و درمان‌های لازم در این خصوص توسط پزشک صورت گیرد.
بیماری پره اکلامپسی یا مسمومیت حاملگی که با افزایش فشار خون در زنان باردار همراه است، باعث آسیب به کبد و کلیه‌ها می‌شود. این عارضه علائمی مانند سردردهای شدید، حالت تهوع، درد شکم، ثبت پروتئین بیش‌ازحد در ادرار، اختلالات بینایی و... را به دنبال دارد؛ اما آشنایی با روش‌های مدیریت و درمان آن به حفظ سلامت مادر و کودک کمک خواهد کرد.
با آغاز بارداری، احساس کمردرد به علت تغییرات هورمونی و اضطراب‌های دوران حاملگی کاملاً طبیعی است. در ماه‌های بعد نیز درد کمر به علت افزایش وزن، تغییر حالت بدن، فشار بر عضلات شکم، بیرون‌زدگی دیسک کمر و درد عصب سیاتیک رخ می‌دهد. بانوان با راهنمایی پزشک متخصص می‌توانند راهکارهایی را برای کاهش این درد در پیش بگیرند.
یکی از علائم بارداری در بسیاری از خانم‌ها، احساس خستگی و بی حالی است که اغلب در سه‌ماهه اول و سه‌ماهه سوم بارداری مشاهده می‌شود. خستگی و بی‌حالی دوران بارداری دارای شدت متفاوتی در افراد و حتی در بارداری‌های مختلف یک فرد است؛ به‌طوری که بعضی زنان به ندرت احساس خستگی می‌کنند و برخی دیگر دچار بی حالی و خستگی شدیدی در دوران حاملگی خود می‌شوند.