نوزادانی که به کمک تکنولوژی‌های کمک‌باروری نظیر IVF متولد می‌شوند، در مرحله جنینی آزمایشگاهی و قبل از انتقال به رحم مادر، رشد و نمو متفاوتی دارند؛ لذا سیستم‌های درجه‌بندی متفاوتی برای آنان در نظر گرفته شده تا جنین در آزمایشگاه از طریق سیستم درجه‌بندی یا گریدبندی توسط متخصصین جنین‌شناسی بررسی شود و جنین با کیفیت بهتر به رحم منتقل گردد.
گاهی برخی از تلاش‌های زوجین جهت فرزندآوری موجب ایجاد عارضه‌هایی در بانوان می‌گردد که یکی از آن‌ها، سندرم تحریک بیش از حد تخمدان نام دارد و با عنوان سندرم هایپر استیمولیشنِ تخمدانی (OHSS: Ovarian hyperstimulation syndrome) نیز شناخته می‌شود.
به زبان ساده، دلیل اصلی این سندرم، پاسخ بیش از حد تخمدان به هورمون‌های اضافی است؛ که در اثر انجام برخی از روش‌های درمان ناباروری نظیر لقاح مصنوعی (IVF)، تلقیح داخل رحمی (IUI) و تحریک تخمک‌گذاری و یا در صورت مصرف داروهای تزریقی باروری ایجاد می‌گردد.
آی وی اف (IVF) یکی از تکنیک های جدید کمک باروری است که امروزه بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. در این تکنیک، تخمک خارج شده از تخمدان زن و اسپرم مرد را درون محیط آزمایشگاه لقاح می دهند و جنین حاصل را به داخل رحم زن منتقل می کنند. نگرانی از بروز
روش آی وی اف، رایج ترین تکنیک در میان روش های درمان ناباروری است. درمان ناباروری به روش آی وی اف، شامل استخراج تخمک ها از تخمدان و بارورسازی آن ها با اسپرم می باشد و در زوج هایی که مشکلاتی در بارداری دارند، آی وی اف از بهترین روش ها برای
رژیم غذایی مناسب قبل از آی وی اف می تواند در موفقیت IVF نقش بسزایی داشته باشد. یکی از عوامل موفقیت آی وی اف، حفظ سلامتی و برقراری تعادل هورمونی با کمک موادغذایی ارگانیک و سالم است. توجه به نوع تغذیه قبل از بارداری و اقدام به آی‌وی‌اف، در سلامت جنین و
منظور از بارداری با استفاده از جنین فریز شده، نوعی لقاح مصنوعی است که جنین های به وجود آمده از روش های کمک بارداری، نظیر عمل آی وی اف یا میکرواینجکشن را تحت شرایطی خاص به صورت یخ زده و فریز شده نگه می دارد و پس از مهیا شدن شرایط، انتقال
پس از انتقال جنین به رحم در عمل IVF یا لقاح خارج رحمی ، فرد می تواند فعالیت های روزانه خود را انجام دهد؛ البته باید از انجام فعالیت های سنگین پرهیز شود.معمولاً پس
داروی ضد التهاب یکی از داروهایی است که نباید پس از تخمک گذاری مصرف شود. این نوع دارو سبب بروز اختلال در توانایی رحم برای گسترش جلوآمدگی پوشش رحم برای لانه گزینی جنین می شود. تحقیقات نشان داده است که احتمال
یکی از اصلی‌ترین روش‌های درمان ناباروری که با انجام لقاح در آزمایشگاه و انتقال جنین به رحم مادر صورت می‌گیرد، آی وی اف (IVF) نام دارد. تکنیک IVF یک روش چندمرحله‌ای است که طی آن از داروهای مختلفی استفاده می‌شود. از آنجایی که انتخاب نوع و میزان دارو براساس سن بیمار، پروتکل‌های تجویزی
یکی از مؤثرترین روش های بیوتکنولوژیک در درمان ناباروری و کمک به بارداری با درصد موفقیت بسیار بالا، روش آی وی اف است که طی آن، سلول های جنسی را در محیط آزمایشگاهی و شرایط خاص، لقاح می دهند و جنین حاصل را به رحم زن منتقل می کنند؛ با این حال این