واریکوسل چیست و چه علائمی دارد؟

یکی از شایع ترین علت ناباروری مردان، پیچ خوردگی و اتساع غیرطبیعی سیاهرگ های بالای بیضه ها یا واریکوسل (varicocele) است که در اثر مشکلات شبکه رگ های بالایی آن به وجود می آید و همچون بیماری واریس در پا، موجب بزرگ شدن رگ‌های کیسه بیضه می شود. بیماری واریکوسل با کوچک شدن سایز بیضه، باعث کاهش کمیت و کیفیت اسپرم و نهایتا نازایی و ناباروری در مردان می گردد.

این بیماری، اگرچه مستقیماً موجب انزال زودرس یا افت توانایی جنسی نمی شود؛ اما مشکلاتی نظیر کاهش تحرک اسپرم ها (sperm motility) و تغییر شکل آن ها را به دنبال دارد. «واریکوسل بیضه» معمولاً با تکنیک واریکوسلکتومی (جراحی واریکوسل) درمان می شود. با وجود این که به طور متوسط ۲۰ الی ۳۰ درصد مردان جوان به واریکوسل بیضه مبتلا هستند؛ اما اغلب آن ها با روش های نوین درمانی، به خوبی بهبود می یابند.

بیشتر بخوانید: مهم ترین دلایل ناباروری در مردان چیست؟

آشنایی با انواع واریکوسل

«واریکوسل خفیف یا واریکوسل گرید ۱»، یکی از انواع شایع بیماری واریکوسل است که برای تشخیص، اغلب نیاز به سونوگرافی رنگی دارد. باید گفت که طی عارضه واریس بیضه، خون دریافتی از شریان ها توسط بیضه، عملکرد طبیعی خود یعنی انتقال به کلیه را انجام نمی دهد و در اطراف بیضه باقی می ماند. لذا این مشکل با شدت های مختلفی بروز می یابد که به واریکوسل های خفیف، متوسط و شدید به شرح زیر معروف است:

• واریکوسل خفیف یا گرید ۱: در این بیماری، پس از آمادگی اولیه بیمار، پزشک به معایناتی زمانبر می پردازد و گاهی غیر قابل تشخیص می باشد.
• واریکوسل متوسط یا گرید ۲: در بیماری گرید ۲، پزشک بعد از معاینه پوست بیضه، بیماری را به سرعت تشخیص می دهد.
• واریکوسل شدید یا گرید ۳: در این بیماری، یک کلافه عروقی کاملا مشخص در کنار بیضه مشاهده می شود.

بیشتر بخوانید: واریکوسل گرید ۳ چیست و چگونه درمان می شود؟

علائم واریکوسل چیست؟

این بیماری علامت خاصی ندارد و تنها در صورت معاینه تورم عروق بیضه مشخص خواهد شد. اگر این تورم در حالت ایستاده افزایش یابد احتمال ابتلا به واریکوسل نوع اولیه بیشتر است و اگر تورم عروق در حالت خوابیده نیز از بین نرفت، احتمال ابتلا به واریکوسل نوع ثانویه بیشتر می باشد. موارد زیر برخی علائم شایع واریکوسل هستند که در صورت مشاهده آن بهتر است به اورولوژیست مراجعه کنید:

• تورم و برآمدگی بدون درد درون کیسه بیضه
• رگ های متورم و پیچیده در کیسه بیضه
• درد در ناحیه کیسه بیضه
• بزرگی بیضه ها
• عدم تقارن در شکل بیضه ها
• حس کشیدگی و سنگینی بیضه ها
• احساس ناراحتی بیضه و کیسه آن
• ناباروری

درد واریکوسل چگونه است؟

برخی افراد ممکن است که نگرانی‌هایی در مورد میزان درد واریکوسل یا حتی درد پس از عمل داشته باشند. در ادامه، ویژگی‌های بارز دردهای اسکروتومی مرتبط با واریکوسل بیان می‌شود:

• آغاز درد خفیف و موضعی پس از بلوغ و با شکل‌گیری اولین واریکوسل
• احساس درد بیشتر در سمت چپ نسبت به سمت راست به دلیل وقوع ۹۵% واریکوسل‌ها در بیضه چپ
• احساس درد در اطراف واریکوسل یا بالای آن و عدم وجود درد در ناحیه کشاله ران
• درد خفیف و احتقانی با افزایش تدریجی و احساس سنگینی
• شدت یافتن درد در حین ایستادن، نشستن و انجام فعالیت‌های بدنی همچون ورزش یا رابطه جنسی
• احساس درد بیشتر در پایان روز و عدم احساس درد در هنگام صبح و پس از یک خواب مناسب
• کاهش یا توقف درد حین دراز کشیدن (برخلاف درد التهابی و مداوم اپیدیدیمیت)
• عدم تسکین درد با مصرف قرص مسکن

ویژگی های بیماری واریکوسل

همان‌طور که بیان شد، بیماری واریکوسل خفیف اغلب بدون علامت است و صرفاً با معاینات غربالگری و بررسی‌های علل ناباروری تشخیص داده می‌شود؛ ولی باید توجه داشت که هرچه واریکوسل شدت یابد، علائم بیشتری همچون درد شدید به‌ویژه هنگام فعالیت و ایستادن از خود نشان می دهد. این درد گاهی تیز و قابل تمایز و گاهی مبهم است؛ به عنوان مثال، حین دراز کشیدن به پشت ممکن است که کمر تیر بکشد و یا در طول روز، درد کم‌کم شدت یابد.

میزان همراهی درد با واریکوسل، حدود ۵ الی ۱۰ درصد است و اغلب با روش‌های غیرتهاجمی مانند تغییر سبک زندگی، اجتناب از پوشیدن لباس تنگ، خودداری از ایستادن طولانی‌مدت، خنک نگه داشتن بیضه‌ها و شست‌وشوی آن‌ها با آب سرد و… درمان می‌شود که درصورت عدم اثرگذاری این درمان‌های محافظه‌کارانه، باید از عمل جراحی کمک گرفت.

به‌طورکلی، پاسخ به درمان با جراحی در افراد دارای درد مبهم، بهتر از افراد دارای درد تیز و حاد می‌باشد؛ به نحوی که در ۵۰ درصد موارد، درد کاملاً از بین می‌رود و در ۲۵ الی ۴۰ درصد موارد تا حد زیادی کاهش می‌یابد.

علل بروز واریکوسل در مردان

بیماری واریکوسل در دو گروه اولیه و ثانویه بروز پیدا می کند: معمولاً واریکوسل نوع اولیه ناشی از عواملی نظیر طولانی بودن مسیر ورید و فشار سایر عروق و اجزای شکم می باشد و واریکوسل نوع ثانویه بر اثر عواملی نظیر انسداد در عروق شکم ایجاد می شود. البته از دیدگاه طب سنتی، علت بروز بیماری واریکوسل تجمع خون سوداوی در عروق سیاهرگی بیضه است.

با این حال واریکوسل ممکن در اثر دیگر عوامل نیز ایجاد شود:

• مشکلات مادرزادی: مشکلات ارثی در خرابی دریچه «لانه کبوتری» که درون بیضه قرار دارد، موجب شکل گیری حالتی همچون رگ های آویزان کننده بیضه می شود و اثرات نامناسبی روی آن می گذارد؛ از جمله: کوچک شدن بیضه، افت کیفیت اسپرم، آسیب سلول های نطفه ساز و همچنین اختلال باروری.
• افزایش فشار شکمی: از جمله عوامل مؤثر بر بروز بیماری واریکوسل، می توان به افزایش فشار شکمی اشاره کرد. این مشکل که در اثر تومور «خلف صفاق» یا بیماری های دیگر به وجود می آید، با ایجاد اختلال در فرایند برگشت خون از بیضه ها، زمینه شکل گیری واریکوسل را فراهم می کند.
• ورزش سنگین: انجام ورزش های سنگین همچون بدنسازی، وزنه برداری و یا کارهایی که فشار زیادی به بدن وارد می کند نیز در صورت خرابی دریچه های لانه کبوتری، باعث بروز واریکوسل می شود.

خطرات و عوارض واریکوسل کدامند؟

بیماری واریکوسل نیز همانند بسیاری از بیماری ها، عوارض و خطراتی دارد که شامل موارد زیر است:

• بروز ناباروری اولیه در زوج های جوان
• بروز ناباروری ثانویه در زوج های دارای فرزند درنتیجه‌ی اختلال در تشکیل اسپرم، حرکت و عملکرد آن
• ایجاد عفونت در محل جراحی
• از بین رفتن بیضه در اثر آسیب به شریان آن
• هیدروسل (تجمع مایع در کیسه بیضه)

آیا واریکوسل باعث ناباروری میشود؟

واریکوسل با افزایش دمای بیضه، کمیت و کیفیت اسپرم‌های تولیدی را کاهش می‌دهد. بنابراین در بسیاری از موارد ناباروری بدون علت، عامل کاهش قدرت باروری واریکوسلی است که تشخیص داده نشده و نیاز به درمان دارد. در چنین شرایطی، اغلب حین ایستادن می‌توان واریکوسل را دید و تشخیص داد؛ ولی با دراز کشیدن هیچ اثری از این بیماری مشخص نمی‌شود.

در کل، تمام مبتلایان به واریکوسل دچار مشکلات باروری نمی‌شوند؛ اما بسیاری از موارد اختلالات باروری مردان مربوط به این بیماری می‌باشد.

بیشتر بخوانید: کدام یک از بیماری های بیضه مردان باعث ناباروری می شود؟

تشخیص بیماری واریکوسل چگونه است؟

مراحل مختلفی برای تشخیص واریکوسل وجود دارد که ابتدا شامل معاینات فیزیکی در حالت ایستاده می شود. سپس با آزمایش هایی متداول نظیر سونوگرافی بیضه ها، می توان تصویر بخش های داخلی _شامل قطر رگ ها و جهت جریان خون_ را به کمک امواج صوتی ثبت کرد و این بیماری را تشخیص داد.

باید توجه نمود که در‌ واریکوسل گرید ۱، اتساع عروق تنها ضمن فشار شکمی و لمس قابل تشخیص است؛ در حالی که در گرید ۲ فقط با فشار و در گرید ۳ نیز بدون آن، قابل شناسایی می باشد.

ارزیابی واریکوسل با معاینه فیزیکی

بیماری واریکوسل را پزشک یا حتی خود بیمار می‌تواند با معاینه فیزیکی اسکروتوم (scrotum) تشخیص دهد. در طی معاینه فیزیکی توسط پزشک، اغلب یک توده همچون یک کیسه کرم در بالای بیضه‌ها مشاهده می‌شود که درصورت بزرگ بودن توده، پزشک می‌تواند آن را احساس یا لمس کند.

اگر توده کوچک باشد، فرد باید طی روش «مانور والسالوا»، در حالت ایستاده یک نفس عمیق بکشد و آن را نگه دارد تا در این صورت پزشک بتواند بزرگ شدن غیرطبیعی سیاهرگ‌ها را تشخیص دهد.

 ارزیابی واریکوسل با سونوگرافی

در صورت بی‌نتیجه بودن معاینه فیزیکی، باید از سونوگرافی اسکروتوم برای ثبت تصاویر ساختار داخلی بدن استفاده کرد. طی این نوع عکس‌برداری، تصاویر توسط امواج صوتی با فرکانس بالا ثبت می‌گردد و می‌تواند علائم بیماری‌هایی همچون واریکوسل را مشخص کند. به عبارتی دیگر، رایج ترین روش ارزیابی واریکوسل، استفاده از سونوگرافی رنگی «داپلر» است که رگ های اتساع یافته و پیچ خورده را با رنگ خاکستری نشان می دهد.

با مشاهده این وریدهای متسع، می توان قطر آن ها را مورد بررسی قرار داد و در خصوص نوع و شدت بیماری، اظهار نظر کرد. البته اندازه گیری قطر وریدها، یک معیار قطعی و کامل نیست؛ اما به تشخیص های تکمیلی کمک می نماید.

روش های پیشگیری از بیماری واریکوسل

• اجتناب از غذاهای سودا زا
• اجتناب از پوشیدن لباس های تنگ
• پیشگیری از ابتلا به یبوست
• خودداری از بلند کردن اجسام سنگین

درمان واریکوسل

واریکوسل یک بیماری خوش خیم بوده و تنها راه درمان آن عمل جراحی می باشد؛ البته تا زمانی که این بیماری عارضه ای برای فرد نداشته باشد نیازی به انجام عمل جراحی نیست و در صورتی که فرد به فرزند دار شدن تمایل داشته باشد و یا اینکه شدت بیماری زیاد باشد، پزشک عمل جراحی را تجویز می کند.

استفاده از جراحی، زمانی کاربرد دارد که فرد دچار ناباروری، نتایج غیرطبیعی آزمایش اسپرم، درد مداوم و کوچک شدن بیضه‌ها (آتروفی) در اثر شدت بیماری شده و فرزندآوری جز با روش‌های کمک‌باروری ازقبیل IVF امکان‌پذیر نباشد. هدف از درمان واریس بیضه، هدایت صحیح جریان خون در عروق سیاهرگ بیضه است که اغلب به بهبود کیفیت اسپرم‌ها کمک می‌کند.

در جراحی واریکوسل یا اصطلاحاً واریکوسلکتومی (varicocelectomy)، پزشک با ایجاد برشی کوچک بر روی شکم، وریدهایی از بیضه را که دچار بیماری شده اند مسدود می کند. این که عمل چگونه و با چه کیفیتی صورت گیرد، به موارد مختلفی از جمله سن بیمار، شدت بیماری، تعداد فرزند، مجرد یا متأهل بودن، همراه بودن بیماری واریس بیضه با اختلال در آزمایش اسپرم، قصد فرزندآوری و… بستگی دارد.

تکنیک های مورد استفاده برای چنین درمانی شامل لاپاراسکوپی، عمل جراحی باز و نیز آمبولیزاسیون ورید می باشد. البته هیچ یک از این تکنیک ها، مزیتی نسبت به هم ندارند و تنها با توجه به تشخیص و تخصص پزشک، انتخاب می شوند. باید اشاره کرد که اگرچه درمان واریکوسل باعث بهبود ویژگی‌های اسپرم می‌شود؛ اما لزوماً روی افزایش کیفیت اسپرم‌ها اثر نمی‌گذارد.

ضمناً در برخی موارد، درمان بیماری واریکوسل موجب بروز عوارضی همچون عفونت، عود واریکوسل، هیدروسل (تجمع مایع در کیسه بیضه‌ها)، آسیب‌دیدگی سرخرگ‌ها و… می‌گردد.

بیشتر بخوانید: آشنایی با عمل واریکوسل بیضه؛ روش ها، فواید و عوارض

انواع روش های جراحی واریس بیضه

• جراحی باز

استفاده از جراحی باز، تهاجمی‌ترین درمان بیماری واریکوسل است که طی آن با ایجاد یک برش بر روی کشاله ران و بستن وریدهای آسیب‌دیده، جریان خون اضافی کنترل می‌شود.

• واریکوسلکتومی

طی جراحی واریکوسلکتومی که یک عمل سرپایی محسوب می‌شود، متخصص اورولوژی از طریق شکم به بیضه‌ها دسترسی می‌یابد و سیاهرگ‌های غیرطبیعی را مهار می‌کند. بدین ترتیب، خون جریان‌یافته در این وریدها به سیاهرگ‌های سالم منتقل می‌شود.

• لاپاراسکوپی

برای انجام لاپارسکوپی می‌توان پس از بیهوشی عمومی، دوربین و لوازم جراحی را از راه یک برش کوچک به داخل بدن فرستاد و رگ‌های دارای مشکل را پیدا کرد. معمولاً برای وارد کردن لوازم عمل و پر کردن فضای شکم با گاز مخصوص _برای مشاهده بهتر اندام‌های داخلی_، نیاز به سه برش کوچک بر روی شکم می‌باشد.

بعد از برش، عمل به کمک ابزارهای ظریف جراحی انجام می‌شود و در نهایت، محل برش بخیه می‌خورد. البته طی جراحی لاپاراسکوپی احتمال آسیب‌دیدگی عروق بزرگ، روده‌ها و مثانه نیز وجود دارد.

• آمبولیزاسیون پوستی

آمبولیزاسیون از راه پوست و تحت بیهوشی عمومی، روشی است که طی آن رادیولوژیست با وارد کردن لوله‌ای از محل کشاله ران یا گردن به درون وریدها، ابزارهای مورد نیاز برای عکس‌برداری و جراحی را به محل بیماری می‌رساند.

هم‌زمان با مشاهده سیاهرگ‌های بزرگ‌شده بر روی مانیتور به کمک اشعه X، کویل یا مواد محلول دیگر در سیاهرگ آزاد می‌گردد و سیاهرگ مسدود می‌شود؛ البته از آنجایی که آمبولیزاسیون پوستی در برخی موارد، عوارضی همچون بروز عفونت، حرکت لخته یا کویل و عود واریکوسل را به همراه دارد، به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد و نیازمند اورولوژیست حاذق و دستگاه‌های پیشرفته می‌باشد.

• جراحی میکروسکوپی

جراحی میکروسکوپی یا میکروسرجری، روشی با تهاجم بسیار کم ولی روند بسیار پیچیده‌ می باشد. طی این جراحی باید برای تشخیص وریدهای دارای عملکرد نامناسب، از میکروسکوپ کمک گرفت و با ایجاد برش در پایین شکم، نزدیک خارج ریشه آلت و بالای بیضه به رگ‌ها دسترسی یافت. از آنجایی که در این روش سرخرگ‌ها، عروق لنفاوی و عصب هیچ‌گونه آسیبی نمی‌بینند؛ لذا جراحی میکروسکوپی کمترین عود بیماری واریکوسل را به دنبال دارد.

مراقبت های بعد از عمل واریکوسل

باید گفت پس از عمل واریکوسل، معمولاً ۶ ماه طول می کشد که بهترین نتایج عمل آشکار گردد و تجربه بارداری صورت گیرد. ضمناً بهترین و رایج ترین روش های جراحی واریکوسل، «لاپاراسکوپی و میکروسرجری» می باشد که با کمترین درد و برش، به صورت سرپایی و بدون بستری انجام می گیرد.

از مراقبت‌های بعد از عمل واریکوسل می‌توان به چند ساعت استراحت به صورت نشستن اشاره کرد و ۶ ساعت بعد هم می توان به تدریج از مایعات استفاده نمود. در صورت استفاده از بیهوشی، باید مصرف غذاهای معمول را از روز بعد آغاز کرد و تا ۲ الی ۳ روز هم از فعالیت های سنگین اجتناب نمود.

وضعیت راه رفتن پس از عمل واریکوسل باتوجه به نوع بیهوشی، متفاوت می‌باشد. درصورت استفاده از بیهوشی اسپینال (بی‌حسی از ناحیه کمر)، جهت جلوگیری از سردرد باید تا صبح روز پس از عمل از ایستادن اجتناب کرد. بااین‌حال، بیماری که تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته، حدوداً چند ساعت پس از عمل می‌تواند به کمک یک همراه راه برود.

پانسمان اولیه، قبل از ترخیص از بیمارستان و پانسمان مجدد نیز طی ۱ الی ۲ روز بعد از عمل برداشته می شود درصورت عدم ترشح از جای زخم‌ها، نیازی به پانسمان مجدد نیست و امکان استحمام وجود دارد. برای برداشتن بخیه ها، حداقل باید یک هفته صبر کرد و در صورت تجویز پزشک نیز از آنتی بیوتیک یا سایر داروهای باروری استفاده نمود. در خصوص جای زخم هم دانستن این نکته ضروری است که محل برش، به تدریج کمرنگ می شود و ورم و قرمزی آن نیز از بین می رود.

رانندگی پس از برطرف شدن کامل اثرات بیهوشی، بلامانع است. همچنین انجام ورزش‌های بدن‌سازی بعد از عمل مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ اما بهتر است با نظر پزشک، تا ۳ الی ۶ ماه پس از جراحی واریکوسل از ورزش پرهیز کرد.

به طور معمول باید پس از عمل، در فواصل زمانی سه ماهه برای آزمایش اسپرم به پزشک مراجعه کرد؛ اما در صورت مشاهده علائمی همچون خونریزی و ترشح زیاد، تب بالای ۳۸ درجه، تورم شدید و… باید سریعاً به نزد پزشک رفت.

بیشتر بخوانید: بعد از عمل واریکوسل چه باید کرد؟

نکات پایانی درباره عمل واریکوسل

جراحی واریکوسل با هر روشی که انجام گیرد، معمولاً با بهبودی کامل یا نسبی همراه است و در برخی موارد به دلیل شدت بیماری یا عدم دقت جراح، احتمال عود واریکوسل وجود خواهد داشت. از عوارض نادر پس از عمل می‌توان به باقی ماندن واریکوسل یا بازگشت آن پس از مدتی، آسیب دیدن سرخرگ بیضه‌ها، هیدروسل یا تجمع مایع در اطراف بیضه‌ها و… اشاره کرد.

بااین‌حال، ریسک شکست این جراحی بسیار کم است؛ به‌طوری‌که از هر ۱۰ بیماری تحت درمان واریکوسل، تنها در ۱ نفر بیماری درمان نمی‌شود یا مجدداً بازمی‌گردد. باید گفت که روش جراحی میکروسکوپی کمترین میزان عود و روش جراحی شکمی بیشترین احتمال عود بیماری را در پی دارد.

لذا در صورت عود واریکوسل پس از عمل یا ادامه پیدا کردن و شدت یافتن درد، پس از معاینه و سونوگرافی داپلر می‌توان عمل میکروسرجری را تحت نظر فوق تخصص کلیه و مجاری ادراری یا متخصص اورولوژی انجام داد. پیش از اقدام به درمان باید این نکته را در نظر گرفت که در ۱۵ درصد مردانی که تحت عمل واریکوسل قرار می‌گیرند، درد کاملاً برطرف نمی‌شود.

همچنین در برخی موارد، روش آمبولیزاسیون نیز برای درمان واریس بیضه عودیافته پس از یک بار عمل، به کار می‌رود.

بیشتر بخوانید: برای تقویت اسپرم برای بارداری چه باید کرد؟

سوالات متداول درباره ی واریکوسل

آیا درد بیضه پس از عمل واریکوسل طبیعی است؟

در خصوص ‌احساس درد بیضه پس از عمل واریکوسل به ویژه درد بیضه چپ، باید گفت که این موضوع ناشی از گشاد شدن و برگشت خون رگ ها به علت بسته شدن مجاری بالای آن ها، در طی عمل می باشد. این اتفاق، تورم بیضه را به همراه می آورد که‌ عامل اصلی احساس درد است و تنها کاهش ورم و‌ مایعات بیضه می تواند موجب تسکین درد گردد.

بهترین راه برای کاهش درد نیز حالت درازکش به مدت ۲۴ الی ۴۸ ساعت، قرار دادن حوله سرد زیر بیضه ها و نیز اجتناب از فعالیت های سنگین طی یک هفته بعد از عمل می باشد.

برای جلوگیری از دردهای مزمن می‌توان پیاده‌روی و شنا را تا ۲ هفته و ورزش‌های سنگین همانند بدن‌سازی را تا ۲ الی ۳ ماه به تعویق انداخت. ضمناً از آنجایی که برش‌های کمتر و کوچک‌تر باعث کاهش درد می‌شود؛ لذا انجام برخی جراحی‌ها همچون عمل میکروسرجری به خودی خود، باعث احساس درد کمتری پس از عمل می‌گردد.

آیا عمل واریکوسل منجر به افزایش کیفیت اسپرم می شود؟

به طور کلی می توان پس از عمل واریکوسل، شاهد افزایش کیفیت اسپرم ها بود؛ چرا که این فرایند ترمیمی، موجب احیای باروری و بهبود حجم اسپرم ها می شود. بنابراین از مزایای این عمل باید به افزایش تحرک، غلظت و کیفیت اسپرم و نیز طبیعی شدن ظاهر آن اشاره کرد.

آیا عمل واریکوسل خطرناک است؟

عمل جراحی واریکوسل، عوارض و خطراتی دارد که شامل عود بیماری در ۹ الی ۱۶ درصد افراد، آب آوردن اطراف بیضه در حداکثر ۱۴ درصد بیماران، احساس درد و همچنین کوچک شدن بیضه در کمتر از ۱ درصد موارد می باشد. اما با معاینه منظم توسط پزشک می توان خطر بروز این عوارض را کاهش داد و یا حتی نیاز به جراحی را از بین برد. لازم به ذکر است که واریکوسلکتومی ممنوعیت خاصی برای افراد سالم ندارد.

چه رابطه ای بین واریکوسل و آزواسپرمی وجود دارد؟

امروزه افراد آزواسپرمی (بیماران مبتلا به آزواسپرمی و فقدان اسپرم) می توانند با عمل جراحی به نطفه سازی برسند و کیفیت تست اسپرم خود را افزایش دهند. البته پیش از عمل واریکوسلکتومی، باید مسائل ژنتیکی بیماران نیز مورد بررسی قرار گیرد؛ اما به طور کلی این عمل، معمولا نتایج مطلوبی همچون افزایش باروری و شانس حاملگی را به دنبال دارد.

باید به این نکته نیز توجه داشت که این عمل در صورتی با نتایج مطلوب در کمیت و کیفیت اسپرم همراه خواهد بود که علت آزواسپرمی، بیماری واریکوسل باشد.

بیشتر بخوانید: آیا اسپرم صفر قابل درمان است؟

آیا ممکن است که واریکوسل بعد از عمل دوباره عود کند؟

عود واریکوسل بعد از عمل، اصطلاحی است که به گشاد شدن رگ های بسته شده اشاره دارد. در واقع حین عمل میکروسکوپی واریکوسل، رگ های خراب جدا و بسته می شوند؛ هرچندکه ممکن است مدتی پس از عمل گشاد شوند.

معمولاً نباید به بهانه عود واریکوسل، نسبت به انجام عمل مجدد اقدام کرد؛ زیرا عوارضی همچون آب آوردگی، درد و کوچک شدن بیضه را به دنبال می آورد. به هر حال برای تشخیص این مشکل، می توان از سونوگرافی رنگی به جای سونوگرافی ساده کمک گرفت.

چه مدت بعد از عمل می توان راه رفت؟

همان‌طور که ذکر شد، درصورت استفاده از بیهوشی عمومی می‌توان چند ساعت پس از عمل روی تخت نشست و پاها را از لبه تخت آویزان کرد؛ سپس به کمک یک همراه، چند قدم پیاده‌روی نمود؛ البته توصیه می‌شود که فرد جز در موارد ضروری همچون رفتن به دستشویی، تا ۴۸ ساعت از راه رفتن خودداری کند.

چند روز پس از عمل واریکوسل می توان رابطه جنسی داشت؟

بسته به شدت عمل و حال عمومی بیمار، معمولاً ۲۴ ساعت بعد از جراحی می‌توان اقدام به رابطه جنسی نمود.

آیا واریکوسل ارثی است؟

در مورد ارثی بودن این عارضه، تحقیقات و ارزیابی‌های زیادی انجام شده که نشان می‌دهد فاکتور ارث در ایجاد واریکوسل تأثیرگذار است؛ اما این به معنی ارث مطلق نیست. به بیان دیگر، در صورتی که از اعضای خانواده، به‌خصوص بستگان درجه یک و برادران، یک نفر مبتلا به واریکوسل باشد، شانس ابتلای سایر برادارن و مردان خویشاوند درجه یک بیمار به واریکوسل نیز بیشتر می‌شود.

باید توجه داشت که واریکوسل یکی از علل ناباروری مردانه و قابل اصلاح است و از آنجایی که امکان شیوع بالاتری بین برداران دارد، با ابتلای یکی از آن‌ها به این عارضه، می‌بایست سایر برادران یا اعضای ذکور خانواده نیز آزمایشات غربالگری موردنیاز را انجام دهند.

منابع:

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/15239-varicocele

https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/varicocele

https://www.urologyhealth.org/urology-a-z/v/varicoceles

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/varicocele/symptoms-causes